ကုိယ္ယံုၾကည္ရာ

ေကာင္မေလးေရ...........
ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ဆံုစည္းေစခဲ့တဲ့
အရွင့္ကုိ ငါပထမဆံုး ယံုၾကည္တယ္။
အဲဒီလုိ ဆံုစည္းေစမယ့္ ငါတုိ႔ရဲ႕ ႏွဖူးစာကုိ
အေစာႀကီးကတည္းက ေရးသားေပးခဲ့တဲ့
အဲဒီအရွင့္ကုိပဲ ငါဒုတိယ ယံုၾကည္တယ္။
ငါတုိ႔ဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းအဆုိး အားလံုး
အဲဒီ အရွင့္အလုိေတာ္အတုိင္းပဲ ျဖစ္မယ္ဆုိတာကုိလည္း
ငါတတိယ အေနနဲ႔ ယံုၾကည္တယ္။
ငါတုိ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္၊
ဘယ္လုိမွ ေျပာင္းလဲလုိ႔ မရတဲ့ နဖူးစာကုိ
ငါတုိ႔ရဲ႕ ခုိင္မာတဲ့ ဆုေတာင္းေတြနဲ႔
ေျပာင္းလဲသြားေစမယ္ ဆုိတာကုိလည္း
ငါ စတုတၳအေနနဲ႔ ယံုၾကည္တယ္။
သူ႕ဟာသူ ေတာက္ေလွ်ာက္ခုန္ေနတဲ့
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ေသြးတံုးတစ္ခုဆီကေန...
နင့္အတြက္ခ်ည္းသက္သက္
ငါေသမယ့္ တစ္ေန႔အထိ
အခ်စ္ေတြ ထြက္လာမွာကုိလည္း
ယံုၾကည္တယ္ ေကာင္မေလးရယ္။



(မုိးထက္အိမ္ တဂ္လာတဲ့ ကုိယ္ယံုၾကည္ရာ ဆုိတဲ့ တဂ္ပုိ႔စ္ေလးပါ။ အမ်ားႀကီးေရးဖုိ႔ အားခဲထားတဲ့ အေၾကာင္းေလး ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကဗ်ာေလးကုိ ေရးခ်င္စိတ္မ်ားေနတာရယ္၊ အျမန္တင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရယ္ေၾကာင့္ ဒါေလးကုိပဲ တင္ျဖစ္လုိ္က္ပါတယ္။)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..

အန္းတားသည္ ဘေလာ့ဂ္ဂင္း

ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ဘက္ကုိ လာခဲ့ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ဖတ္မိၿပီး ဘေလာ့ဂ္ဂင္းဘက္ကုိ စိတ္ပါ၀င္စားသူ ရိွသလုိ၊ ဖာသိဖာသာ ေနသြားတဲ့ သူေတြလည္း ရိွမွာပါ။ တဂ္ပုိ႔စ္ကုိ ေရးေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကေတာ့ သူတုိ႔နည္း သူတုိ႔ဟန္နဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းသင္းေတြကုိ ဘေလာ့ဂ္ဂင္း ဘက္ကုိ ထပ္ၿပီး ဖိတ္ေခၚေနေလာက္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဘက္ကုိ လာဖု႔ိသာေခၚတဲ့ ပုိ႔စ္ကုိေရးၿပီး ဘယ္လုိဘေလာ့ဂ္ကုိ ဖန္တီးရမယ္ ဆုိတာကိုေတာ့ ညႊန္ျပဖို႔ ေမ့ခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂင္း ကုိ စိတ္၀င္စားမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ လမ္းညႊန္မႈေလးေတြ ေပးခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ကုိ စစခ်င္း byethost မွာ လုပ္ခဲ့တာပါ။ ကုိသၾကၤန္ရဲ႕ အီးဗုက္ထဲက အတုိင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာ byethost က hosting နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင္မေျပမႈေတြ၊ စိတ္မခ်ရတာေတြ ရိွလာပါတယ္။ ခဏခဏ hosting ျပဳတ္က်ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ zox-netmaze.iblogger.org ကုိ အဲဒီမွာ လုပ္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး ဘေလာ့ဂ္ပါ။ အဲဒီ ဘေလာ့ဂ္ေလးကုိ ေရးေနရင္း တန္းလန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ mmnetmaze.co.cc ကုိ webhost နဲ႔ co.cc အားကုိးနဲ႔ ကုိသၾကၤန္ရဲ႕ အီးဗုက္ အသစ္အတုိင္း၊ သူရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ ထပ္မံ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ အစပုိင္းမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာကုိသၾကၤန္ရဲ႕ သတိေပးခ်က္အရ co.cc free domain အဖြဲ႕ကေန လူလည္က်မႈေတြကုိ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ တဆင့္စကား၊ တဆင့္နားနဲ႔ free hosting ေတြရဲ႕ အာမခံမဲ့ အဆင္မေျပမႈေတြကုိ သိလာရတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေခါင္းေျခာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ myanmargenius ကုိ စတင္သိကၽြမ္းခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါလည္း ကုိသၾကၤန္ရဲ႕ mmwordpress က လမ္းညႊန္မႈေၾကာင့္ပါပဲ။ ျမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္း ၀န္ေဆာင္မႈေပးတယ္။ အခမဲ့ ဘေလာ့ဂ္ပုိင္ဆုိင္မႈရမယ္။ အာမခံခ်က္ ရိွတယ္ဆုိၿပီး ၾကားသိရတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ mmgenius ကုိ ခုန္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စသံုးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေနစၿပီး အခုအခ်ိန္အထိ အစစ အရာရာကုိ mmgenius မွာ လြယ္ကူခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္လုပ္လုိသူ မည္သူမဆုိ www.myanmargenius.com မွာ Register လုပ္ၿပီး Blog Invitation မွာ မိမိေမးလ္ကုိ ေပးၿပီး ဘေလာ့ဂ္ေတာင္းခံပါ။ Reply ေမးလ္ လက္ခံရရိွခ်ိန္မွ စၿပီး အဆင့္ဆင့္ Fill up ျပဳလုပ္၊ ဘေလာ့ဂ္တုိင္တယ္လ္ ေရြးကာ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကုိ အျမန္ဆံုး ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ လွပတဲ့၊ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစ။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..

ဂ်ီေတာ့ခ္ခ်ည္း သံုးေနမယ့္အစားလာ့ဂ္တင္ပါလား။

ဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ့ ထိခုိက္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵမပါပါဘူး။ အၾကံအေပးအယူနဲ႔ ဖိတ္ေခၚခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးေၾကာင့္ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ေနရတဲ့ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ျဖစ္ရပ္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းလည္း ခဏခဏခ်မိလုိ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တင္ခဲ့တဲ့ ပုိ႔စ္အေဟာင္းေလးက အေၾကာင္းအရာလည္း အပါအ၀င္ပါပဲ။ ဂ်ီေတာ့ခ္ ခ်က္တင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္လာလုိ႔ပါ။ အခုေနာက္ပုိင္းမွာ အင္တာနက္ဆုိင္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ပြထလာၿပီး ဂိမ္းဆုိင္ေလးေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေမွးမွိန္သြားပါတယ္။ လူငယ္ေယာက္်ားေလး နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ပဲ ဂိမ္းေဆာ့ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အင္တာနက္ဆုိင္ကုိ ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။ အင္တာနက္နဲ႔ နီးစပ္မႈ ရိွလာတာ ေကာင္းပါတယ္။ ယူတတ္ရင္ အင္တာနက္ကေန အမ်ားႀကီးရတတ္ပါတယ္။ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတ၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ကိစၥ၊ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အေရး အားလံုးလုိလုိ အင္တာနက္မွာ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အခုေခတ္လူငယ္ေတြ သံုးေနတဲ့ အင္တာနက္က ဘာအတြက္္ အဓိကျဖစ္ေနလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္ဆုိင္ကုိ ေရာက္တုိင္း မိန္းကေလး၊ ေယာက္်ားေလး အားလံုးလုိလုိ အင္တာနက္ဆုိင္မွာ ထုိင္ၿပီး ခ်က္တင္ခ်ည္း သံုးေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ ပန္းျခံမွာေတာင္ က်ယ္က်ယ္မေျပာရဲတဲ့ စကားေတြကုိ အင္တာနက္ဆုိင္မွာ ေပၚတင္ စိတ္လြတ္ကုိ္ယ္လြတ္ ေျပာလာတာကုိ ၾကားရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ဆုိ ေက်ာင္းစိမ္းအက်ၤီေလးေတြနဲ႔ " ကုိယ္က ဘယ္ကလဲ၊ မ ကဘယ္ကလဲ၊ တုိ႔က ပဲခူးကေလ " ဆုိၿပီး ရန္ကုန္မွာ ထုိင္ရင္း ေျပာတတ္လာပါတယ္။ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သူေတြ ခ်က္တင္မွာပဲ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ မျမင္ဖူးေသးတဲ့သူေတြနဲ႔ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ အခုမွ ခုန္ဖုိ႔အားယူေနတဲ့ သူတုိ႔ႏွလံုးသားေတြ ေစာေစာစီးစီး အားေတြကုန္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္ကုိ သံုးၿပီး ၄ ႏွစ္ေလာက္ ခ်က္တင္ထုိင္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးဟာ Google ကေန image ကုိကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ဓါတ္ပံု မရွာတတ္ေသးပါဘူး။ သူအင္တာနက္ သံုးခဲ့တဲ့ ေလးနွစ္တာ သက္တမ္းဟာ ဂ်ီေတာ့ခ္ Sign in, Sign out ဆုိတဲ့ အသိပညာတစ္ခုကုိပဲ ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ရိွေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေပါက္ကရ ပညာရွင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အစြမ္းတစ္ခုကုိ ႀကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒူဘုိင္းက အင္တာနက္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္မွာပါ။ မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခံလုိက္ရပါတယ္။ VZO ကုိ အသံုးခ်ခဲ့တာပါ။ ျဖစ္ပံုကုိ ေျပာျပပါမယ္။

အဲဒီ သူေတြက မိန္းကေလးလုိ႔ ထင္ရတဲ့ ယူဇာနိမ္းေတြကုိ အင္ဗုိက္လုပ္ပါတယ္။ ဒီဘက္ကလက္ခံလုိက္ၿပီဆုိရင္ တဆက္တည္း call ပါတယ္။ ဒီဘက္က လူက အဲဒီ call ကုိလက္ခံလုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ webcam ကေန အသံုးျပဳသူရဲ႕ ပံုမေပၚလာပဲနဲ႔ (ညစ္ညမ္း ဗြီဒီယုိ) ကား ေပၚလာပါတယ္။ ျပန္ပိတ္လုိ႔လည္း မရပါဘူး။ ဒါကလည္း ေဆာ့ဖ္၀ဲရ္ တစ္ခုကုိ သံုးၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တာပါ။ စကားစပ္မိလုိ႔ ေျပာတာပါ။ (ဘယ္ေတာင္ ေရာက္သြားလဲ မသိဘူး)။ ဒီလုိပဲ ခ်က္တင္ကေန လူေရာင္းစားတာတုိ႔ ေငြလိမ္တာတုိ႔ ခဏခဏ ကၽြန္ေတာ္ျပည္ပမွာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစ ျဖစ္လာပါၿပီ။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ မိန္းကေလးေတြ အင္တာနက္မွာျဖစ္သြားတဲ့ ခ်စ္သူကုိ ေပၚေပၚထင္ထင္ ပုိက္ဆံေခ်းတတ္လာပါၿပီ။ ေယာက္်ားေလးေတြကလည္း webcam ကေန မ်က္ႏွာမျပရင္ေန၊ တျခားတစ္ခုက ျပဖို႔ ေတာင္းဆုိလာပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကုိမွ တိတိက်က် မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ခ်က္တင္ကုိ အက်ိဳးမရိွအသံုးခ်ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ ေျပာျပေနတာပါ။ အပ်င္းေျပကေန တစုိက္မတ္မတ္ ၿငိမသြားဖုိ႔ေတာ့ ဂရုျပဳၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ရူးသြပ္ခဲ့ပါတယ္။ မိတ္ေဆြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေမးခဲ့ေပမယ့္ တိတိက်က် ညႊန္ျပမႈ မရခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ royal myanmar က အစ္ကုိက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘေလာ့ဂ္လုပ္နည္း အီးဗုက္တစ္ခု ေပးပါတယ္။ ကုိေစတင္ေဂါ့တ္ ရဲ႕ စာအုပ္ေလးပါ။ blogspot အတြက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေကာ္နက္ရွင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆုိး၊ ဘန္းတဲ့ ျပသနာေတြကလည္းရိွ၊ အနီးကပ္ျပသေပးမယ့္ ဆရာကလည္း မရိွေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အထမေျမာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သားၿဖိဳးနဲ႔ ဆံုခဲ့ပါတယ္။ သားၿဖိဳးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ wordpress အတြက္ လမ္းညႊန္ေပးပါတယ္။ ကုိသၾကၤန္ရဲ႕ အီးဗုက္ေပးပါတယ္။ အနီးကပ္ျပသေပးပါတယ္။ အစပုိင္းမွာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳရေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ အနီးကပ္ ျပသေပးမႈေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ wordpress နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ အထေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေလးတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ (ေက်ာက္ပန္းခ်ီ) လုပ္ငန္းအတြက္ ဘေလာ့ဂ္တင္ပါတယ္။ အစပုိ္င္းမွာေတာ့ အခက္အခဲေတြ၊ နားမလည္မႈေတြ၊ မွားယြင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳရေပမယ့္ သားၿဖဳိးရဲ႕ ကူညီျပသေပးမႈရယ္၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ၀ါသနာပါလြန္းတဲ့ အတြက္ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈရယ္ ေပါင္းစပ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ လြယ္ကူမႈေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ထိေတြ႕မႈေနာက္ပုိ္င္းမွာ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ကေနပဲ အသိပညာေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ရရိွခဲ့ပါတယ္။ စီးပြားေရး အဆက္အသြယ္ေတြ ရရိွခဲ့ပါတယ္။ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ဟုိေမးဒီေမး ေခါင္းကုတ္ၿပီး သင္ျပေပးသူ တစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္စေရးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနာက္ပုိ္င္းမွာ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ ေလာကကေနပဲ ကူညီသင္ျပေပးသူ၊ အသိပညာ ေ၀မွ်သူေတြ ေျမာက္ျမားစြာကုိ ရရိွခဲ့ပါတယ္။ ေငြမေပးရပဲ အခမဲ့ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သင္ျပေပးတဲ့ အသိပညာ ေက်ာင္းေတာ္ေတြကုိ လအနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ခံစားခ်က္ခ်င္းတူညီတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကုိ ခက္ခက္ခဲခဲ မရွာရပဲ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ေလးစားစရာ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာရဲ႕ သူတုိ႔ေရးသားထားတဲ့ စာလံုးေတြကေန ရႈျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ ဘေလာ့ဂ္ကေနပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ computer knowledge ကုိ ျမင့္တက္ေစခဲ့ပါတယ္။ (ဘေလာ့ဂါအားလံုးလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ထပ္တူ ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္)။ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေလာက ထဲကုိ ရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးႀကီး နဲ႔ ၀င္လာခဲ့ပါ။ ဇြဲ ေလးနည္းနည္းလည္း ထည့္လာခဲ့ပါ။ ဘေလာ့ဂ္ကုိ ခ်စ္တဲ့ စိတ္ေလးရိွရင္ ဘေလာ့ဂ္ကလည္း ကုိယ့္ကုိ ျပန္ခ်စ္ပါလိမ့္မယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အသိပညာေတြကုိ သူက ျပန္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဆံုးရံႈးမႈ တစ္ခုမွ မရိွေစရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံ ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲႀကီးအာမခံပါတယ္။ အားလံုးပဲ ဂ်ီေတာ့ခ္ခ်ည္း သံုးေနမယ့္ အစား ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုေလာက္ တင္ပါလားခင္ဗ်ာ။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ Rainbow Hotel

ေအးဗ်ာ။ ျပန္ေရာက္တာလဲ ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္ ရိွၿပီဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဟုိတယ္နဲ႔လည္း အဆက္အသြယ္က ျပတ္ေနၿပီ။ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔ ဘာေတြလုပ္ေနလည္း ဆုိတာေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ေမးလည္း မေမးၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ နဂုိလုိပဲ အခန္းေတြအမ်ားႀကီး vacant ျဖစ္ေနတုန္းလား။ ဒါမွမဟုတ္ Full Book နဲ႔ လက္မလည္ေအာင္ အခန္းေတြေရာင္းေနရလား။ တခါတခါမွပဲ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတြးၾကည့္မိေတာ့တယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္က ဟုိတယ္လုိက္ဖ္ကုိ ၀ါသနာေတာ္ေတာ္ ပါလုိ႔ပါ။ သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူးေပါ့။ ဟုိတယ္လ္္ RECEPTIONIST ဘ၀ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္တယ္ဗ်။ အဲဒီေနရာမွာ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ေက်နပ္ဖုိ႔ ေကာင္္းတယ္။ (မိန္းမကို လြမ္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြက လြဲရင္ေပါ့။) ဒူဘုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး တျခား POSITION ေတြကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအလုပ္မွာ ရိွေနတာကုိ ဂုဏ္ယူတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာက ဟုိတယ္လ္လုိက္ဖ္ Experience မရိွခဲ့ဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဒီပုိေစရွင္ကုိ စကားတတ္တဲ့ အေၾကာင္းခံတစ္ခုနဲ႔ ရခဲ့တယ္ဆုိေတာ့ သူမ်ားေတြေလာက္ေတာ့ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ အစမွာမရိွခဲ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားသင္ယူရင္း တျခားအလုပ္သမား၊ အထက္လူႀကီးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းရင္း ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာပဲ ေတာ္ေတာ္ကို တုိးတက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမင္တယ္မဟုတ္လား။ အေပၚက မီးေတြလင္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Dubai RAINBOW Hotel ေလ။ ဖြင့္ပြဲေန႔က ဓါတ္ပံုေပါ့။

ဒူဘုိင္းမွာေတာ့ လူသိနည္းေသးတယ္ဗ်။ အဘူဒါဘီ မွာကေတာ့ မိန္း ဟုိတယ္ရိွတယ္္ေလ။ အဲဒီဟုိတယ္ကေတာ့ ေန႔တုိင္း Full Book ပဲဗ်ာ။ အခန္းအားတယ္လုိ႔ကုိ မရိွဘူး။ နံမည္လည္း ႀကီးတယ္ဗ်။ ဟုိတယ္ကေတာ့ ခပ္ေသးေသးပါပဲဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္...

လူေတြက ဘာကိုႀကိဳက္တယ္ မသိဘူး။ ေန႔တုိင္းကုိ ျပည့္ေနတာပဲ။ အဲဒီ အရိွန္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒူဘုိင္းဟုိတယ္ကုိ ဖြင့္တာေပါ့။ ဒူဘုိင္းဟုိတယ္ကေတာ့ 3 စတား အဆင့္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ Facilities စံုတယ္ဗ်ာ။ ၾကည့္ၾကည့္ပါဦး။

အေပၚပံုကေတာ့ Sauna ေလဗ်ာ။ ထမင္းစားခ်ိန္္မွာ တခါတခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခုိးခုိးၿပီး သြားႏွပ္တဲ့ အခန္းေပါ့။ ဒူဘုိင္းေရာက္လုိ႔ ဟိုတယ္အခက္အခဲ ရိွရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေျပာေပါ့ဗ်ာ။ ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္း Discount ေပးပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ Tips ေလး၊ ဘာေလး ေပးခဲ့ေပါ့။ အေဟးေဟး.........။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..

ဂ်ီေတာ့ခ္ သံုးရင္း ေရနစ္ခဲ့သူတစ္ဦး အေၾကာင္း

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရံုးခန္းကုိ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ မိတ္ေဆြ အန္တီတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာ စာရြက္စာတမ္း တထပ္ႀကီးကုိပါ ကုိင္ထားပါတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး ခင္ဗ်။

သူက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာၿပီး သူ႔လက္ထဲက ပါလာတဲ့ စာရြက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေျပာျပရင္း အကူအညီ ေတာင္းလာပါတယ္။ သူေျပာျပတဲ့ အေၾကာင္းအရာကုိ ကၽြန္ေတာ္အရင္ တင္ျပပါ့မယ္။

အားလံုးသိတဲ့ အတုိင္း ဒီကေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ခ်က္တင္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေတာ္ေတာ္ေခတ္စားလာပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်က္တင္ကုိ သံုးစြဲၾကပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာမွ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ဟာ အားလံုးနည္းတူ ခ်က္တင္ကုိ ေန႔စဥ္ဂရုတစုိက္ သံုးစြဲပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ ခ်က္ေဘာက္စ္ သူငယ္ခ်င္းလစ္ ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကုိ ထည့္ၿပီး စကားေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူဟာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်က္တင္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလူက နယ္သာလန္ ကလုိ႔ သူ႔ကုိယ္သူ ေျပာပါတယ္။ ပထမပုိင္းမွာေတာ့ အဲဒီမိန္းကေလးကုိ သမရုိးက် မိတ္ဆက္ပါတယ္။ သူ႔အေပၚမွာ အထင္ႀကီးေအာင္ စကားလွလွေတြကုိ ေျပာပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္လနီးပါးၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီမိန္ကေလးကုိ လက္ထပ္ခြင့္ ဒါရုိက္ေတာင္းပါတယ္။ မိန္းကေလးက သူမမွာ ခ်စ္သူရိွေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူက သူ႔ကုိယူရင္ နယ္သာလန္ကုိ ေခၚမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံသားလည္း ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း စည္းရံုးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႔ လက္ရိွခ်စ္သူကိုလည္း ျဖတ္ဖုိ႔တုိက္တြန္းပါတယ္။ မိန္းကေလးကလည္း ေျပာရေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ အဲဒီလူ တုိက္တြန္းၿပီး ေနာက္ေန႔မွာပဲ သူ႔ခ်စ္သူကို ....

အဲဒီမိန္းကေလးက ျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ တဆက္တည္း အဲဒီလူရဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာကုိ လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ နယ္သာလန္က ေတာ္ေတာ္ ဆြဲေဆာင္မႈရိွပါတယ္။ အထင္ႀကီးစရာ စကားေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ရင္း အဲဒီမိန္းကေလးကုိ အပ်ိဳဟုတ္မဟုတ္ ေမးပါတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း အပ်ိဳဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကၽြန္မတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ စံုတြဲေတြဟာ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ က်ဴးလြန္ေလ့ မရိွေၾကာင္း ျပန္ရွင္းျပပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အဲဒီလူက မိန္းကေလးကုိ ထုိင္းကုိ လာခဲ့ဖုိ႔ ေျပာၿပီး သူ႔မိတ္ေဆြ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ လိပ္စာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေပးပါတယ္။ ထုိင္းကို ေရာက္ရင္ အဲဒီမိတ္ေဆြက လာႀကိဳၿပီး သူ႔အိမ္မွာပဲ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ၿငိမ္း ေနထုိင္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာမွ သူက နယ္သာလန္ကုိ လာဖုိ႔ ေလယာဥ္လတ္မွတ္နဲ႔ ဗီဇာေၾကးပုိ႔ေပးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေျပာပါတယ္။ အဲဒီ မိန္းကေလးကလည္း အဲဒီလူ ေျပာသမွ်စကားေတြကုိ ယံုၿပီး ကုိယ့္စရိတ္ ကုိယ္စုိက္ထုတ္၊ ထုိင္းကုိ သြားလုိက္ပါတယ္။ သူသြားလုိက္တဲ့ ေန႔က စလုိ႔ အခုတစ္လေက်ာ္ ရိွသြားပါၿပီ။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႔ သတင္းအစအနမၾကားရေတာ့ပါဘူး။ သူမသြားခင္ သူ႔ေမးလ္ အေကာင့္ကုိ သူ႔ညီမကုိ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အခုသူ႔ေမးးလ္ကုိ ဖြင့္ၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီလူရဲ႕ အေကာင့္က မရိွေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔လည္း အခုမွ ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဘာမွ လုပ္လုိ႔မရေတာ့ပါဘူး။

အစမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အန္တီကိုင္ထားတဲ့ စာရြက္ေတြဆုိတာ အဲဒီမိန္းကေလးနဲ႔ နယ္သာလန္က လူ စကားေျပာခဲ့တဲ့ Gtalk အစအဆံုး ခ်က္စာရြက္ေတြပါ။ အဲဒီလူ ေရးသားတဲ့ အဂၤလိပ္စာ အေရးအသားဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံက မူလတန္းကေလးရဲ႔ အေရးအသားေလာက္ေတာင္ မရိွပါဘူး။ အဲဒါကုိေတာင္ အဲဒီမိန္းကေလးက နယ္သာလန္ ကလုိ႔ ေျပာတာကုိ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္ ဆုိတာ အံ့ၾသရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စံုစမ္းၾကည့္ရသေလာက္ အဲဒီ မိန္းကေလးဟာ ထုိင္းက လူပြဲစားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသြးေဆာင္ေရာင္းစားျခင္းကုိ ခံလုိက္ရတာပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီပုိ႔စ္ကုိတင္တာဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ ခ်က္တင္ မမ ေတြ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုး အလည္ မလြန္ၾကဖုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။ လည္လြန္းတဲ့ ဘီးဟာ...........................။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..

ေျမွာက္နည္းမဟုတ္ေသာ ေပါင္းနည္း။

ဒူဘုိင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားဘယ္ႏုိင္ငံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ Hotel life အပါအ၀င္ အလုပ္တုိင္းလုိလုိဟာ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ လက္ေအာက္မွာပဲ လုပ္ၾကရပါတယ္။ (အကုန္လံုးသိၿပီးသားဟာကုိ)။ အဲလုိလုပ္ၾကရတဲ့အခါမွာ ကုိယ့္အလုပ္ရဲ႕မန္ေနဂ်ာနဲ႔ အဆင္ေျပသူေတြဟာ အခြင့္အေရးေတြလည္း ပုိရတတ္ၾကပါတယ္။ အလုပ္မွာလည္း လြယ္ကူမွဳရရိွၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကုမၸဏီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ကုမၸဏီရဲ႕စီမံခန္႔ခြဲမွဳေတြကုိ ပုိင္ရွင္ထက္ မန္ေနဂ်ာကပဲ ျပဳလုပ္ေလ့ရိွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟုိတယ္မွာလည္း ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟုိတယ္သူေဌးထက္ ဟုိတယ္မန္ေနဂ်ာကပဲ တာ၀န္ယူဆံုးျဖတ္ေလ့ရိွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ စတင္ေတြ႕ဆံုပံုကုိ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေခါက္ေရးျပဖူးပါတယ္။ အခုကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ့္ မန္ေနဂ်ာကုိ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိ (ခ်ဳပ္) ခဲ့သလဲဆုိတာကုိပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္သြားလုပ္မယ့္သူမ်ားရိွရင္ ကၽြန္ေတာ္နည္းလမ္းေလးက အေထာက္အကူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဟဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ စတင္သိကၽြမ္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူနဲ႔ရင္းႏွီးဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဟုိတယ္မွာက ျမန္မာဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ရိွတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ တုိင္ပင္ေဖၚ၊ တုိင္ပင္ဖက္၊ အခက္အခဲရိွရင္ အကူအညီေတာင္းႏုိင္မယ့္သူ ဆုိလုိ႔ အနီးကပ္ဘယ္သူမွ မရိွဘူးဗ်။ လက္ရိွရိွေနတဲ့ စတဖ္ေတြမွာလည္း ဘယ္သူကမွ အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းလုိ႔မရဘူးလုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ကထင္ေနတယ္။ စကားေျပာရတာ သိပ္အစီးမကပ္ဘူးဗ်။ ဒါေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါတုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကုိ တရင္းတႏွီး စကားေျပာပါတယ္။ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံပါတယ္။ ဖားတယ္လုိ႔ မထင္ေအာင္ အထူးဂရုစုိက္ၿပီး ေနပါတယ္။ (တျခားသူေတြ အျမင္ကတ္မွာ စုိးလုိ႔)။ သူ႔ဘက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ပထမပုိင္းမွာေတာ့ နည္းနည္းခပ္တန္းတန္းေနပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ...

သူ႔ဘက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အေရးေပးစ ျပဳလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ၀န္ထမ္း ၆ ေယာက္နဲ႔ မန္ေနဂ်ာက တထပ္တည္းမွာ ေနတာပါ။ မန္ေနဂ်ာကေတာ့ တျခားတစ္ခန္းေပါ့။ မန္ေနဂ်ာက အေဆာင္အျပန္ ေနာက္က်ပါတယ္။ အားလံုးက အလုပ္အၿပီး အေဆာင္ေရာက္ရင္ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ၾကပါတယ္။ အဲလုိအခါမ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္က မန္ေနဂ်ာ ျပန္အလာထိ ေစာင့္ၿပီးေနေပးပါတယ္။ တံခါးဖြင့္ေပးပါတယ္။ သူ႔ပစၥည္း ဘာညာသာရကာ နည္းနည္းပါးပါးကုိ သယ္ေပးပါတယ္။ (စာရြက္စာတမ္းနဲ႔ လက္ဆြဲအိတ္ပါ။) ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးရတာက မျဖစ္စေလာက္ေလးပါ။ (ဒါေပမယ့္ အဲလုိျပဳမူေပးျခင္းအားျဖင့္ ေနာင္တခ်ိ္န္မွာ ရလဒ္ေကာင္းတတ္ပါတယ္။ ) ဒီလုိနဲ႔ သူကလည္း မနက္သူလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿပီး ျပန္လာရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကာ္ဖီ၀ယ္၀ယ္လာတတ္ပါတယ္။ တျခား ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ပုိေစရွင္ ျမင့္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရိွေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ပုိအေရးေပးလာပါတယ္။ ေတာင္းဆုိခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ အလြယ္တကူ ခြင့္ျပဳေပးပါတယ္။ မေတာ္တဆ အမွားအယြင္းရိွခဲ့ရင္ ေလွ်ာ္ ေပးပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာမွအပ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာ ဂုဏ္ေပးေလးစားျခင္းဆုိတာ မရိွသေလာက္ရွားပါတယ္ ခင္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြအတြက္ ဘာမဟုတ္တဲ့ ေလးစားမႈေလးက တျခားႏုိင္ငံသားေတြ အေပၚႀကီးမားသြားေစ တတ္ပါတယ္။ အေျပာအဆုိ အေနအထုိင္က အစေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳဖူးလုိ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မန္ေနဂ်ာကလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္သေဘာထား ေကာင္းတဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါ။ အေျပာအဆုိေတြမွာ အေပၚစီးက ေျပာေလ့မရိွဘူးခင္ဗ်။ ဒါကုိႀကံဳရတဲ့ တျခားတျခားေသာ သူေတြက အခ်ာဘင္ပါဆုိၿပီး အခြင့္အေရးယူတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အႏူေတာက လူေခ်ာေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာေတြ ထံုးစံအတုိင္း သူ႕အေပၚတေလး တစား ဆက္ဆံပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မုိဘုိင္းလ္ ထဲက နံမည္စာရင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္မန္ေနဂ်ာကုိ Our good manager ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္က နံမည္ေရးထားပါတယ္။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းတာလား၊ ဘာလားေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ မုိဘုိင္းလ္ဖုန္း ေၾကာင္သြားပါတယ္။ လုိင္းေပ်ာက္လုိက္၊ အသံမထြက္လုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေတြ႕ပါတယ္။ အဲဒါကုိ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ စကားေျပာရင္း စကားစပ္မိေတာ့ သူ႕ကုိေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ အခါမွာ သူက ျပစမ္း မင္းဖုန္းဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ မုိဘုိင္းလ္ကုိ ယူၾကည့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ဖုန္းနဲ႔ေခၚပါတယ္။ ဖုန္းလုိင္း ၀င္သြားၿပီး ေခၚတဲ့သူေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ထည့္ထားတဲ့ Our good manager ဆုိတာ ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒါကုိ ျမင္သြားတဲ့ သူက စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေကာင္ ငါ့ကုိ ေတာ္ေတာ္ေၾကြတာပဲ ဆုိၿပီး ထင္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကစလုိ႔ ပါခ်ီပါခ်က္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၀န္ထမ္းေတြထဲမွာ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အေရးအေပးဆံုး သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳရန္..