Thursday, May 28, 2009

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဒူဘုိင္းေရာက္ခါစ . . .

heart

ဒူဘုိင္းရဲ႕ တျခားကုမၼဏီေတြေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုမၼဏီကေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ႀကိဳတင္ေငြ (Advance) ကုိ မေပးေသးဘူးခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဘူးသလုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟုိတယ္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္မဖြင့္ေသးတာလဲ ပါမွာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ အိပ္လုိက္၊ စားလုိက္ေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္ကေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေဒၚလာ (၅၀) ပဲထည့္လာတယ္။ ေရာက္ၿပီးသံုး၊ ေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ အရမ္းလုိအပ္တဲ့ ဖုန္းကဒ္တစ္ကဒ္၀ယ္တယ္ဗ်ာ။ ဟဖ္ရႈးတစ္ရံ၀ယ္တယ္ဗ်ာ။ တျခားအပုိဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ မသံုးခဲ့ဘူးဗ်။ (ယူလာမိတာကလည္း ၅၀ ပဲကုိး) အားလံုးသိၾကတဲ့အတုိင္း ဘယ္ႏုိင္ငံကေနပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာျပည္ကုိ ဖုန္းဆက္ရင္ ေစ်းအင္မတန္ႀကီးေတာ့ ဖုန္းေတာင္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီး ၃ ရက္ေလာက္ေနမွ (၁) ေခါက္ပဲ ဆက္ျဖစ္တယ္။ မိန္းမကုိလည္း အရမ္းလြမ္းတာကုိးဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မွာ က်န္ေနတဲ့ေငြစေလးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေနရာမွာပဲ သံုးစြဲခဲ့ပါတယ္။ (ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္အဓိက ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းက အခုမွစမွာပါ) ညေနပုိင္း ကၽြန္ေတာ္အိမ္မျပန္ခင္ cyber cafe ကုိသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ခ်က္တင္ထုိင္တာပါ။ တစ္နာရီကုိ ယူေအအီးပုိက္ဆံ ၃ ဒရ္ဟမ္ ပါ။ ၁ ယူအက္စ္ကုိ ယူေအအီးေငြ 3.65 ေပါက္ပါတယ္။ ေန႔တုိင္းလုိလုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၂ ႀကိမ္စီထုိင္ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ကလည္း မဆင္းျဖစ္ေသးေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အလုပ္မွာ Training လည္းစေရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း နဂုိလုိထြက္လုိ႔မရေတာ့ဘူး။ အၿမဲတမ္းမိန္းမနဲ႔ ေျပာေနက်အခ်ိန္ဆုိ ရင္ထဲမွာပူသလုိ ေလာင္သလုိလုိေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ရက္မွာတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ မၾကာပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိတ္ေဆာင္ပုိက္ဆံေလးေတြ ကုန္ပါေရာ။ ဘယ္လုိလုပ္္ရမွန္းလည္း မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သယ္လာခဲ့တဲ့ ပုဇြန္ေျခာက္ထုပ္ကုိ လုိခ်င္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ေပၚလာပါတယ္။ သူကလဲ ေရာင္းခုိင္းတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေငြလုိေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ၇၀ နဲ႔ေရာင္းလုိက္ပါတယ္။ သူက ၁၀၀ ေပးသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္တင္ကုိ အရင္ထက္ပုိၾကာၾကာ သံုးႏုိင္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကလည္း ရန္ကုန္အခ်ိန္ ၁၀ နာရီ၊ ၁၁ နာရီ အထိထိုင္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စကားေျပာၾကပါတယ္။ ပုဇြန္ေျခာက္ေရာင္းလုိ႔ရတဲ့ ေငြထဲက ၁ ဒရ္ဟမ္ကိုပဲ ဆပ္ျပာမႈန္႔ဗူးတစ္ခု ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္ေနတဲ့ပုိက္ဆံေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ အင္တာနက္မွာ စကားေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ကုန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ပုိက္ဆံကုန္သြားၿပီး ၁ ရက္၊ ၂ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကုမၼဏီက ႀကိဳတင္ေငြထုတ္ေပးပါတယ္။ ယူေအအီးပုိက္ဆံ ၂၀၀ ပါ။ ရလာတဲ့အဲဒီပုိက္ဆံေလးကုိ က်စ္ထားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ Breakfast ေတာင္ အျပင္မွာ၀ယ္မစားခဲ့ပါဘူး။ ဟုိတယ္က ေန႔လည္စာ၊ ညစာေကၽြးပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ တခါတေလညစာေကၽြးခ်ိန္အမွီ မေရာက္သြားလုိ႔ ညစာေပ်ာက္သြားတာေတာင္ အျပင္မွာကၽြန္ေတာ္၀ယ္မစားခဲ့ပါဘူး။ အင္တာနက္သံုးဖုိ႔၊ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလးနဲ႔ေတြ႕ဖုိ႔ေနရာမွာ သံုးရမယ့္ပုိက္ဆံေလး ပဲ့သြားမ်ာစုိးလုိ႔ပါ။
ဟုတ္ကဲ့.... တခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ၊ အခုကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဇနီး၊ သူ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ပါတယ္။

Sunday, May 24, 2009

လြမ္း၍ျဖစ္လာေသာ...

အလြမ္း

ေကာင္မေလးေရ...

ငါညကအိပ္မက္မက္တယ္။
နင္ငါ့ဆီကုိ ေရာက္လာတယ္တဲ့။
ငါေပ်ာ္လုိက္တာဟာ။
ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ နင့္ကုိငါ့အနားမွာ ျမင္လုိက္ရေတာ့
ငါဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္လုိက္မလဲ။
ငါတုိ႔ဆုေတာင္းေတြ ျပည့္ၿပီေပါ့။
ငါတုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အထေျမာက္ၿပီဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးရယ္
နင့္ကုိငါ့အနားမွာေတြ႕ၿပီး စကၠန္႔ပုိင္းေလးမွာပဲ
နင္ေပ်ာက္သြားတယ္။
ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ငါလုိက္ရွာပါေသးတယ္။
ငါ့ရင္ဘတ္ကုိ အရွင္လတ္လတ္ခြဲခံလုိက္ရသလုိပဲ ေကာင္မေလးရယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာ ဆုိေပမယ့္
ငါ့ခႏာၱကုိယ္တစ္ခုလံုး တဆစ္ဆစ္နာေနတယ္။
ဘယ္လုိမွ နင့္ကုိရွာလုိ႔မေတြ႕ဘူး။
ခါတုိင္းလုိပဲ အားရပါးရငါငုိမိတယ္။

ေကာင္မေလးရယ္
ဒီတစ္ခါက်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြက အၿမဲတမ္းထက္ ပုိပူေလာင္ေနတယ္။
နင့္ကုိငါဘယ္မွာ ရွာရမလဲ။
နင္ေပ်ာက္သြားတာကုိ ငါသိေပမယ့္
နင့္ကုိျပန္ေတြ႕ႏုိင္မယ့္ေနရာကုိ ငါမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ငါ့နားထဲကုိအသံတစ္သံ၀င္လာတယ္။
ငါရန္ကုန္က ထြက္သြားတဲ့ေနာက္
နင္ေျပာထားခဲ့တဲ့ နင့္ရဲ႕ Voice Mail ေလးပါ။
တကယ္ဆုိ ငါငုိမိမွာကုိေၾကာက္လြန္းလုိ႔
ဒီေန႔ထက္ထိ အဲဒီ Voice Mail ေလးကုိ ငါဖြင့္နားမေထာင္မိေသးဘူး။
အခုေတာ့ နင္ငါ့ကုိအိပ္မက္ထဲမွာ ဖြင့္ျပလုိက္တယ္ေနာ္။
အခု ငါ့ငုိသံေတြနဲ႔အတူ ရႈိက္သံေတြကုိပါ ငါျပန္ၾကားေနရတယ္။
အခု အရာအားလံုးထက္ နင့္ကုိပဲငါလုိခ်င္တယ္။ နင့္ဆီကုိပဲ ငါေျပးလာခ်င္တယ္။
ဘယ္လုိပဲ လူေတြကေျပာၾကပါေစ... နင့္အနားမွာပဲ နင့္လက္ကေလးကုိကုိင္ၿပီး
ငါအသက္ဆက္ရွင္ခ်င္တယ္။

ငါတုိ႔က်မွ ဒီလုိျဖစ္ရတယ္လုိ႔ဟာ။
နင္နဲ႔ခြဲရမွာကုိ ေၾကာက္လြန္းလုိ႔
ႏုိင္ငံျခားေလာကႀကီးကုိ မုန္းတဲ့ငါ
အခုေတာ့နင့္ကုိခြဲၿပီး ဒီႏုိင္ငံျခားဆုိတာႀကီးကုိပဲ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။

ေကာင္မေလးရယ္။ နင္ယံုပါ။
နင့္ကုိငါ အခ်ိန္တုိင္းသတိရေနတယ္။
နင့္ကုိပဲ အခ်ိန္တုိင္း ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။
နင့္ကုိလြမ္းလုိ႔ပဲ ငါအခုငုိေနရတယ္။
ငါတုိ႔ရဲ႕ဘ၀ေတြ အျမန္ဆံုး ျပည့္စံုမႈရရိွပါေစ။
နင့္ကုိငါ အျမန္ဆံုးဆံုေတြ႕ခြင့္ရရိွပါေစ။
နင့္ရဲ႕ဆုေတာင္းေတြကုိ ငါ့ရဲ႕ဆုေတာင္းေတြထက္ လက္ခံေတာ္မူပါေစ။

ေကာင္မေလးေရ
အလြမ္းနဲ႔ေတာ့ ဇာတ္မသိမ္းပါရေစနဲ႔။
အလြမ္းဇာတ္ပဲ သိမ္းပါေစ။

Friday, May 22, 2009

ငါ့ရဲ႕သက္တမ္းတစ္ခု

ဘုိဂ်ဳပ္

ေကာင္မေလးေရ...

နင္နဲ႕ ျပန္ဆံုဖုိအတြက္ ငါအသက္ဆက္ရွင္ရဦးမယ္။
နင့္မ်က္ႏွာေလးကုိ ျပန္ျမင္ရဖုိ႔အတြက္ ဒီမ်က္လံုးေတြနဲ႔ငါ ငုိေနရဦးမယ္။
နင့္ကုိေနာက္ထပ္ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာဖုိ႔အတြက္ ဒီႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ နင့္ကုိတသေနရဦးမယ္။
နင္နဲ႔ ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးအတြက္ ငါအသက္ဆက္ရႈေနရဦးမယ္။

ေကာင္မေလးေရ...

ငါဘယ္လုိေနရမလဲ...။
အခုရိွေနတဲ့ အလြမ္းေတြထက္စာရင္ အရင္ကအဆင္မေျပမႈေတြကေတာင္ ငါခံႏုိင္ရည္ရိွပါေသးတယ္။
နင့္လက္ကေလးကုိ ဒီအခ်ိန္ေ၀းေနရတာထက္စာရင္ အရင္က ဖုန္ေပေနတဲ့ လက္နဲ႔တြဲထားရတာကုိ
ျပန္တမ္းတမိတယ္။
အခုအခ်ိန္အိပ္မရတာေတြထက္စာရင္ အရင္က အိပ္ေရးပ်က္တာေတြကေတာင္ ငါ့အတြက္အဆင္ေျပပါေသးတယ္
ေကာင္မေလးေရ...

နင့္ဆုေတာင္းေတြကုိ ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။ နင့္အားေပးစကားေတြကုိ ငါၾကားေယာင္ေနတယ္။ ငါတုိ႔အနာဂတ္ကုိ
ငါဖန္တီးေနတယ္။
ေကာင္မေလးေရ... နင့္ရဲ႕ ကုိယ္ခႏာၱကုိျပန္လည္ေထြးေပြ႔ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဒီလက္ေတြနဲ႔႔ပဲ ငါကီးဘုတ္ကုိ ရုိက္ေနရဦးမယ္။

Monday, May 18, 2009

carrefour ကအေၾကာင္း

bus stand

ဒီေန႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဂ်ဴတီအၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဒူဘုိင္း Bus stand ကုိေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တေနကုန္ အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ နပန္းလံုးရင္း အလုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ အေညာင္းအညာေျပ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ကေတာ့ ျမန္မာစကားကုိ အားရပါးရေျပာရတဲ့ အခ်ိန္လုိသတ္မွတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက ကြန္ပ်ဴတာဆက္စပ္ပစၥည္းဆုိင္မွာ အလုပ္လုပ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ဴတီက ညေန ၅း၀၀ နာရီၿပီးေပမယ့္ သူ႔အလုပ္ၿပီးခ်ိန္ ည ၁၀း၀၀ နာရီကုိေစာင့္ရင္း သူနဲ႔အတူတူ ၁၀း၀၀ ေက်ာ္မွ ထြက္လာျဖစ္ပါတယ္။ ဘတ္စတန္းကုိလည္းေရာက္ေရာ ထူးထူးျခားျခား တခါမွ အားတယ္ဆုိတာ မေတြ႔ရတဲ့ Taxi ေတြ၊ အားလံုးခါလီနဲ႔ လူေခၚေနတာကို ေတြ႔လုိက္ရလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၂ ေယာက္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသေနမိၾကပါေသးတယ္။

taxi stand

ဘတ္စ္စတန္းကုိ လာတယ္ဆုိတာကလည္း ဘတ္စ္တန္းရဲ႕ ဟုိဘက္မွာ Super Market အႀကီးႀကီးတစ္ခုရိွပါတယ္။ အဲဒီမွာ အေအး၀ယ္ေသာက္၊ ဘယ္အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေစ်းေပါေနၿပီလည္း ဘာလည္းၾကည့္ဖုိ႔ လာခဲ့တာပါ။ ကမာၻနဲ႔အ၀န္း အီလတ္ထေရာနစ္ပစၥည္းေတြ ေစ်းေပါေနခ်ိန္မွာ ဒီမွာလည္းလြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္က ၁၈၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရိွတဲ့ Laptop ေတြကုိအခု ၉၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ ဒီစူပါမားကက္ႀကီးမွာ ေရာင္းေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ သူ႔နံမည္ကေတာ့ Carrefour ပါ။

carrefour

အျပင္ဆုိင္ေတြထက္စာရင္ ဒီမွာကေစ်းသက္သာလုိ႔ အေအးဘူးေလးကအစ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဒီမွာပဲ ၀ယ္ေလ့ရိွပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္းဒီေရာက္တဲ့ အေအးေကာင္တာကုိသြား အေအး ၂ ဗူးကုိတစ္ေယာက္တစ္ခုဆီကုိင္ရင္း ျမန္မာျပည္က အေၾကာင္းေတြကို ေရာက္တတ္ရာရာေျပာေနမိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာေတာ့ အဓိကျမန္မာျပည္ကအေၾကာင္းေတြကုိပဲ ေျပာျဖစ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလးကုိ လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။ တခါတေလကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အျမင္ကတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္မ်ားေသာအားျဖင့္ နားလည္ေပးၾကပါတယ္။

Photobucket

Photobucket

ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ျပန္မယ္အလုပ္မွာ ဟုိမက်၊ ဒီမက် အေျခာက္တစ္ေယာက္ကုိ ဒီေစ်းႀကီးထဲမွာ ေတြ႕လုိက္ပါတယ္။ သာမန္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း သတိထားမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူပံုစံက အသားကလည္းမည္းမည္း၊ ဗုိက္ကလည္းရႊဲေနၿပီး ထိပ္ပါေျပာင္ေနပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက နဂုိကတည္းက ခပ္ေနာက္ေနာက္လူဆုိေတာ့ အဲဒီအေျခာက္မလာခင္ကတည္းက အေ၀းကေနအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ျပေနပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ပုိက္ဆံရွင္းခါနီးမွာ သူကကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အနားေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းကလည္း ထံုးစံအတုိင္း ျမန္မာလုိအားရပါးရ ေပါက္ကရဟာသေတြကုိ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီးေျပာတာေပါ့။ မၾကာပါဘူး။ သူကကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ စိမ္းစိမ္းႀကီးစုိက္ၾကည့္ရင္း " ေသနာေကာင္ေတြ" ကေနအစျပဳလုိ႔ ျမန္မာလုိအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပန္ဆဲသြားပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ထင္တဲ့အတုိင္းပါပဲ။ သူကလည္း ျမန္မာျဖစ္ေနပါတယ္။

Photobucket

From .. Kaung ma lay

Kissing Prairie Dogs Pictures, Images and Photos

အၿမဲတမ္းေျပာေနက် စကားတစ္ခြန္းကုိပဲ ငါထပ္ေျပာမယ္။ အရမ္းသတိရတယ္ဟာ။ နင္နဲ႔ငါနားေထာင္ေနက် သီခ်င္းေတြကုိ နင့္ကုိငါသတိရတဲ့အခ်ိန္တုိင္း နားေထာင္မိတယ္။ အဲဒီသီခ်င္းေလးေတြကို နားေထာင္ရင္း ငါတုိ႔ ၂ ေယာက္နီးခဲ့ရသလုိ၊ အဲဒီသီခ်င္းေလးေတြကုိ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ပဲ နင္နဲ႔ငါခြဲခဲ့ၾကရတယ္ေနာ္။ ငါဘယ္လုိေနရမလဲ။ နင့္ရဲ႕ငုိသံေတြကုိ ငါဘယ္လုိနားေထာင္ရမလဲ။ နင္ေျပာခဲ့သလုိ ေနာင္တခ်ိန္ငါတုိ႔ အၿမဲတူတူေနရဖုိ႔ အခုခဏေ၀းေနရတာပဲ ျဖစ္ပါေစဟာ။

ေကာင္မေလးေရ....

နင္ပုိ႔ေပးလုိက္တဲ့ အိတ္ေဆာင္အဘိဓါန္ေလးကုိ အခုလည္းငါဖတ္ေနတုန္းပဲ။ အဲဒီအဘိဓါန္စာအုပ္ေလးရဲ႕ Alpahbets ေတြနဲ႔အတူတူ နင့္ရဲ႕စိတ္ကူးလွလွေလးနဲ႔ ေရးေပးခဲ့တဲ့ နင့္ရဲ႕စာရြက္အပုိင္းေလးေတြကုိ အခုလည္းငါဖတ္ေနတုန္းပဲ . . .

A - အလုိေတာ္နဲ႔ (ဘုရားသခင္) အလုိေတာ္နဲ႔ နီးစပ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ မင္းခက္နဲ႔ Paraween ကုိအျမန္ဆံုး နီးကပ္ခြင့္ေပးပါေစ။ အလုိေတာ္နဲ႔ မင္းခက္အစစအရာအရာ အဆင္ေျပပါေစ။ Paraween ကုိလည္း အရင္ကထက္ ပုိၿပီးခ်စ္ႏုိင္ပါေစ။

B - ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ။ Paraween အေၾကာင္းေရာ ပါရဲ႕လား။ မင္းခက္ ဘာေတြပဲလုပ္ေနလုပ္ေန၊ ဘယ္သူနဲ႔ပဲရိွေနရိွေန Paraween ကုိေတာ့ သတိရေပးပါေနာ္။

C - စြန္းစားၿပီးေမာင့္အခ်စ္ေနာက္ကုိလုိက္ခဲ့တဲ့ Paraween ကုိတသက္လံုး ခ်စ္ေနပါေနာ္။

D - ဒီလုိသာအၾကာႀကီး ခြဲၿပီးေနရရင္ Paraween ေသသြားလိမ့္မယ္သိလား။ Paraween ကုိမင္းခက္အနား အျမန္ေခၚပါေနာ္။

E - အရာရာမင္းရဲ႕သေဘာပါ သြားခ်င္ရာသြား တားခြင့္မရိွသူပါ။ (ဒါက သီခ်င္းေနာ္)၊ ဘယ္ပဲသြားသြား Paraween ကုိေျပာျပရမယ္ေနာ္။ ၾကားလား။ Paraween မွာတားခြင့္အျပည့္အ၀ရိွတယ္။ မင္းခက္မိန္းမအေၾကာင္း မင္းခက္သိတယ္ေနာ္။

F - Family တစ္ခုျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ႀကိဳးစားၾကရေအာင္ေနာ္။ မင္းခက္ေရ... အားတင္းထားပါ။ ေနာက္ဆုိ ျပည့္စံုတဲ့မိသားစုေလးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမယ္ေနာ္။

G - G ဆုိေတာ့ (ဂငယ္) ေပါ့။ ဘာေရးရမွန္းလည္း မသိေတာ့ဘူး။ အင္း။ ဂါးဂါးငါးမုန္႔စားခ်င္တယ္။ ၀ယ္ေကၽြးေနာ္။

H - Hello ... ဒါလင္ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီေနာ္။ ဟိတ္- Paraween ကိုခ်စ္လား။ တစ္သက္လံုး ခ်စ္ရမယ္ေနာ္။

I - အခ်ိန္တုိင္း မင္းခက္ကုိလြမ္းေနတယ္ဆုိတာ မင္းခက္အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ေပးထားပါေနာ္။ အခ်စ္ရယ္.. မင္းခက္ Paraween အနားမွာမရိွပဲ Paraween တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္ မေပ်ာ္ႏုိင္ဘူး။ (တကယ္)

J - J ဆုိေတာ့ (ဂငယ္) ပဲေပါ့။ လာျပန္ၿပီ။ မေရးတတ္ပါဘူးဆုိမွ။ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္။ အြန္လုိင္းမွာ ေတြ႕မွပဲ ေျပာျပမယ္ေနာ္။

K - ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ေလးေတြမေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားသလုိ Paraween ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြလဲ မင္းခက္မေရတြက္ႏုိင္ဘူး။ (ဟုတ္တယ္မလား)

L - Lovely ေလး။ မင္းခက္ကုိ Paraween အရမ္းခ်စ္တာ မင္းခက္သိလား။

M - မင္းခက္ေရ။ ဘာလုိလုိနဲ႔ Paraween တုိ႔ရဲ႕အခ်စ္ခရီးလမ္းေလး (၂) ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ေနာ္။ မင္းခက္အေပၚ ဆုိးခဲ့တာေတြ အႏုိင္က်င့္ခဲ့တာေတြ ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္။ မင္းခက္ကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္။


Dic

ေကာင္မေလးေရ... က်န္တာေတြကုိ ေနာက္ေန႔မွဆက္ေရးေပးမယ္ေနာ္။ ဒီမွာ အရမ္းမုိးခ်ဳပ္ေနၿပီ။ နင္အိပ္မက္လွလွမက္ေနပါေစ။

Saturday, May 16, 2009

အခ်စ္စစ္ ၊ ကုိႏြယ္ရုိး ႏွင့္ ZOX

tue

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ေတြေလွ်ာက္လည္ရင္းနဲ႔ ကုိႏြယ္ရုိးရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ (ဘာလည္းအခ်စ္စစ္ဆုိတာ) ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပုိ႔စ္တစ္ခုကုိ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ ကုိႏြယ္ရုိးက ပုိ႔စ္အဆံုးမွာ ေမးခြန္းေလးေတြကုိ ေမးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံဆုိေတာ့ အခုဒီမွာျပန္ေျဖလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ခံယူခ်က္ပါ။ တုိက္ဆုိင္သူရိွသလုိ ကြဲလြဲသူေတြလည္းရိွမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခံယူခ်က္ကုိ တင္ျပခြင့္ရတဲ့အတြက္ ကုိႏြယ္ရုိးကုိ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အေမးအေျဖ ေတြကို ေအာက္မွာဖတ္ရႈၾကည့္ပါဦး။

ကၽြန္ေတာ္႔မွာေမးခြန္းေတြရိွလာပါတယ္ ..
၁)အခ်စ္တစ္ခု စစ္မစစ္ဆိုတာ ဘာနဲ႔တိုင္းတာမလည္း ..... (ကၽြန္ေတာ္႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ႔အစ္မႀကီး တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ခံစားခ်က္နဲ႔တိုင္းတာတယ္တဲ႔)
၂) လူတစ္ေယာက္ဟာ အခ်စ္စစ္ကိုဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ေတြ႔ႏုိင္လည္း ....
၃) အခ်စ္စစ္ဟာ ဘယ္လိုအေျခေနနဲ႔ ဘယ္သူေတြဆီကေနရႏိုင္လည္း ....
၄) အခ်စ္စစ္ကိုႀကိဳးစားလုပ္ယူ၍ ရႏုိင္လား .....
၅) အခ်စ္စစ္ရဲ႕သက္တမ္း တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုတူလား ….
၆) အခ်စ္စစ္ကို ခံစားသိတတ္ႏုိင္ဖို႔ ဘာလိုလည္း ….
၇) အခ်စ္စစ္တခုကိုတာရွည္ေအာင္ထိန္းသိမ္းလို႔ရလား ….
၈) အခ်စ္စစ္ဆိုတာ စံေတြႀကားထဲကအရာလား …..
၉) ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္ကေကာ အခ်စ္စစ္ကိုလက္ခံႏုိင္ေအာင္၊ အခ်စ္စစ္ကနဲ႔ထိုက္တန္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္လည္း
၁၀) အခ်စ္စစ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိလိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ လာႏိုင္လား ……
၁၁) အခ်စ္စစ္က သဘာ၀လား ဖန္တီးမူလား .....
၁၂) အခ်စ္စစ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဘယ္လိုေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳး(ရိွခဲ႔ရင္) ေပးႏိုင္လည္း ….
၁၃) ဘယ္လိုလူေတြဟာ အခ်စ္စစ္ကိုအမ်ား ဆံုးေတြ႔ရလည္း ……
၁၄) ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ္ဠ္ကေကာ အခ်စ္စစ္နဲ႔ တပါးသူကိုခ်စ္ဖူးလား၊ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ
၁၅) အခ်စ္စစ္ဆီကေန ေတာင္းဆိုမူေတြလုပ္လို႔ရလား .................အစရိွတဲ႔ေမးခြန္းေတြပါ။

ကၽြန္ေတာ္႔ေမးခြန္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္မေျဖေတာ႔ပါဘူး။ ( ေျဖေစခ်င္ရင္လည္း ေျဖပါ႔မယ္) အယူအဆေတြ ကြဲလြဲႏိုင္လို႔ပါ။ ဒါေပမယ္႔ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ တကယ္ရိွပါတယ္။ မရိွဘူးဆိုတဲ႔ သူေတြအတြက္ကေတာ႔၊ အခ်စ္စစ္ကို ခံစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထိုက္တန္တဲ႔ တန္ဖိုးေတြမရိွလို႔ပါ။ ေကာင္းကင္ႀကီးက ရိွေနပါတယ္၊ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ေတာ႔ မ်က္လံုးတစ္စံုလိုအပ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က ဒီလုိျပန္ေျဖထားပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့... ကုိႏြယ္ရုိးေရ။ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နည္းနည္းေလးေတာ့ ဖြင့္ဟခြင့္ျပဳပါ။
၁။ အခ်စ္တစ္ခုစစ္မစစ္ဆုိတာ ရင္ထဲကသစၥာနဲ႔တုိင္းတာပါတယ္။ မိမိခ်စ္သူအေပၚခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဟာ စစ္မွန္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ သူ႔အေပၚမွာ ဘယ္လုိမွသစၥာေဖါက္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

၂။ လူတစ္ေယာက္ဟာ အခ်စ္စစ္ကုိတစ္ခါပဲေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ အခ်စ္ရူးတာကုိေတာ့ ခဏခဏေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

၃။ အခ်စ္စစ္ဟာ အရမ္းခ်စ္တတ္သူ တစ္ေယာက္အတြက္ ခ်စ္တတ္ျခင္းကုိ လုိလားတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကင္နာသနားစိတ္နဲ႔ အဲဒီသူဆီက ရႏုိင္ပါတယ္။

၄။ အခ်စ္စစ္ကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ယူလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ ျဖစ္လာမွာပါ။

၅။ အခ်စ္စစ္ဟာတစ္ခုတည္းရိွလို႔ သက္တမ္းလည္း တစ္ခုပဲရိွပါတယ္။

၆။ နံပါတ္ ၁ မွာေျဖထားပါတယ္။

၇။ အခ်စ္တစ္ခုကစစ္မွန္ရင္ သူ႔ဟာသူတာရွည္သြားပါလိမ့္မယ္။

၈။ အခ်စ္စစ္ဟာ ဘယ္ၾကားထဲကမွ မဟုတ္ပါဘူး။ သူဟာတကယ့္ကုိ Great ပါပဲ။

၉။ နံပါတ္ ၁ ကအတုိင္း က်င့္ၾကံပါ။

၁၀။ သူလာရင္ သိကုိသိပါလိမ့္မယ္။

၁၁။ ေအာ္တုိမစ္တစ္ပါ။

၁၂။ ေကာင္းက်ိဳးပဲေပးပါလိမ့္မယ္။ စား၀င္၊ အိပ္ေပ်ာ္၊ အားရိွပါတယ္။

၁၃။ ဟုတ္ကဲ့။ နံပါတ္ ၁ အတုိင္းက်င့္ၾကံသူပါ။

၁၄။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ျပန္ေမးၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရၿပီ။

၁၅။ ေတာင္းစရာမလုိပါဘူး။ သူ႔ဟာသူလာပါလိမ့္မယ္။
သစၥာကုိ ကိုင္တြယ္သူေတြအတြက္ပါ။

ကဲ.. ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါဦး။

Friday, May 15, 2009

တစ္ခါက စာတစ္ေစာင္

catsss

ေကာင္မေလးေရ...

ေနေကာင္းလား။ အခုဘာေတြလုပ္ေနလဲ။ ငါ့ကုိ သတိရေနရဲ႕လား။ ငါကေတာ့ နင့္ကိုအခ်ိန္တုိင္း သတိရတယ္။ သိလား။ (ခဏခဏ) သတိရေနတာက တစ္ေန႔လံုးပါပဲ။ ငါ့ရဲ႕ေန႔တစ္ေန႔က နင့္ကုိသတိရတဲ့ အဲ့ဒီခဏမ်ားစြာနဲ႔ပဲ ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္။ နင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတိရစရာေတြ ငါ့အတြက္အမ်ားႀကီးရိွေပမယ့္လည္း နင္ကေတာ့ ငါ့အနားမွာရိွမေနေသးဘူးေနာ္။ ငါအရမ္း၀မ္းနည္းတယ္သိလား။ နင့္ကုိလည္း အရမ္းလြမ္းတယ္။ ငါယံုၾကည္တယ္။ နင္ငါ့အနားမွာရိွရင္ ငါေပ်ာ္ေနလိမ့္မယ္။ ျမန္ျမန္လာပါေတာ့။ နင္ျမန္ျမန္လာပါေတာ့။ ငါ့ႏွလံုးသားက ေတာင္းဆုိေနပါတယ္။

(ေကာင္မေလးေရ.. နင္မွတ္မိလား ဒီစာေလးကုိ။ သိခ်င္ရင္ ေအာက္ကလုိင္းကုိ ေမာက္စ္နဲ႔ ဒရဂ္ ဆြဲၿပီးၾကည့္ၾကည့္)

... ေမာင္တုိ႔ခ်စ္သူဘ၀တုန္းက ေမာင့္မိန္းမေရးေပးခဲ့တဲ့ စာေလးတစ္ေစာင္ေလ။ ေမာင္ျပန္ျပင္ေရးထားတာ ...

Thursday, May 14, 2009

တစ္ခါက ႀကံဳခဲ့ရေသာ (၂)

palm

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခါစကေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရမယ့္ ဟုိတယ္ကမဖြင့္ေသးဘူးဗ်။ ဟုိတယ္အသစ္အတြက္ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေခၚလုိက္တာ။ ဒီအလုပ္ကုိလုပ္ရဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ ရင္ေမာခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဒီကုိ Visit Visa နဲ႔လာခဲ့တာပါ။ ေရာက္ၿပီးတစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့ ကုိယ္နဲ႔အပ္စပ္မယ့္ အလုပ္ကုိရွာရတာေပါ့ဗ်ာ။ သတင္းစာလဲဖတ္၊ အလုပ္ေခၚစာေတြလည္း ၾကည့္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔တစ္ေန႔မွာ ဟုိတယ္တစ္ခုကမန္ေနဂ်ာက ကၽြန္ေတာ့္ကုိေခၚၿပီး အင္တာဗ်ဴးတယ္။ အဆင္ေျပတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လက္ခံလုိက္တယ္။ Receptionist Position မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လက္ရိွဟုိတယ္အတြက္မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူတုိ႔ေနာက္ဖြင့္မယ့္ ဟုိတယ္အတြက္ခန္႔တာ။ အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္လုပ္ရတဲ့ဟုိတယ္က ေဆာက္ေနတုန္း။ အလုပ္ရေပမယ့္ ဟတ္ေကာ့ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ခုကံေကာင္းတာက လက္ရိွဖြင့္ထားတဲ့ အဲဒီဟုိတယ္ရဲ႕ Receptionist ကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသား ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕ကူညီမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါတာေပါ့ဗ်ာ။ သူကကၽြန္ေတာ့္ကုိ Recommand ေပးတယ္။ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပးပါတယ္။ သူ႕အကူအညီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ Training တစ္ပတ္ေလာက္ဆင္းရတယ္ဗ်ာ။ ၿပီးတာနဲ႔ ဗီဇာခ်ိန္းဖို႔နဲ႔ ေ၀ါ့က္ပါမစ္ကုိေစာင့္ဖုိ႔ အမိျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ဇနီးေလးကုိလည္း အရမ္းလြမ္းေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ျပန္ရတာကုိ ႏွစ္သက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ စိတ္ပူတာေပါ့ဗ်ာ။ ျပန္ခုိင္းၿပီးမွ ျပန္မေခၚရင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲေပါ့။ အလည္ဗီဇာနဲ႔ ေလယာဥ္စရိတ္ကပဲ သိန္း 20 ေက်ာ္ေလာက္ကုန္ထားရတာဆုိေတာ့ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ပူမွာေပါ့ဗ်ာ။ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း သိတယ္မဟုတ္လား။ တစ္လေတာင္မျပည့္ေသးဘူး ႏုိ္င္ငံျခားထြက္သြားတာ၊ အခုျပန္ေျပးလာၿပီ၊ ဘာညာနဲ႔ေပါ့။ ထားလုိက္ပါဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဗီဇာကုိ ဇဲြႀကီးႀကီးနဲ႔ေစာင့္လုိက္တာ ရွစ္လလည္းျပည့္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္ေမးလ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ဗီဇာေကာ္ပီေလး ေရာက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ၾကားထဲမွာဘယ္ေလာက္ရင္ေမာခဲ့ရလည္း ဆုိတာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ပါ ရင္ေမာကုန္မွာစုိးလုိ႔ပါ။ ဒါနဲ႔ေျပာရဦးမယ္ဗ်။ သူတုိ႔ကဗီဇာပုိ႔ၿပီး ေခၚမယ့္ေခၚေတာ့လည္း အျမန္ထြက္လာပါ။ ႏွစ္ရက္ကေန တစ္ပတ္အတြင္းအေရာက္လာပါဆုိၿပီး ေျပာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလ်င္စလုိလုပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း သႀကၤန္ရက္ႀကီး။ လတ္မွတ္ရံုးေတြကလည္း အကုန္ပိတ္။ ဒီလုိနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း သႀကၤန္အၿပီးမွာထြက္ျဖစ္သြားေပါ့။ ဗီဇာမရခင္တုန္းကလည္း စုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဗီဇာျမန္ျမန္ရခ်င္၊ ျမန္ျမန္သြားခ်င္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ဗီဇာလည္းရေရာ သြားရမွာကုိ စိတ္မပါဘူးဗ်ာ။ ရင္ထဲမွာဟာတာတာႀကီး။ ဇနီးေလးကုိလည္း ထားခဲ့ရမွာဆုိေတာ့၊ ဒီလုိပဲေပါ့ဗ်ာ။

ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဟုိတယ္ကအေကာင့္မန္ေနဂ်ာက လာႀကိဳတယ္ဗ်ာ။ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ Luggage တစ္ခုေပ်ာက္တဲ့အေၾကာင္းကုိေတာ့ ထည့္မေရးေတာ့ဘူးဗ်ာ။ (ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ေပးလုိက္မယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံကုိပဲသြားသြား ကုိယ့္ Luggage တုိင္းမွာ ကုိယ့္နံမည္နဲ႔ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ကုိေရးဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဒူဘုိင္းေရာက္ၿပီး Luggage ေပ်ာက္ရင္ေတာ့ ေလဆိပ္က DNATA LUGGAGE SERVICE မွာအေၾကာင္းၾကားရပါတယ္။ တစ္ရက္ေနၿပီး ျပန္ရမွာပါ။) ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူကကၽြန္ေတာ္ေနရမယ့္ အခန္းကုိလုိက္ပုိ႔ေပးပါတယ္။ လမ္းမွာသူ႕ကုိေမးၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟုိတယ္က မဖြင့္ေသးဘူးဗ်။ မဖြင့္ခင္ေလ့က်င့္ေရးအတြက္ ႀကိဳေခၚတာလုိ႔ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းေအာက္ကုိေရာက္ေတာ့ ခပ္၀၀လူႀကီးတစ္ေယာက္ကုိေတြ႔ပါတယ္။ သူကကၽြန္ေတာ့္ကုိ မိတ္ဆက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းျပန္မိတ္ဆက္လုိက္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္သူမွန္းေတာ့ မသိေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လုိက္ပုိ႔တဲ့သူကေတာ့ ျပန္သြားလုိက္တယ္။ အဲဒီလူ၀၀ႀကီးကပဲ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲကုိ လုိက္ပုိ႔ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဟုိတယ္ကေပးထားတဲ့ ေစာင္ေတြ၊ အိပ္ရာခင္းေတြ၊ ေခါင္းအံုးေတြကုိ ခ်ေပးပါတယ္။ ဆပ္ျပာခြက္ေတြ၊ အခန္းတြင္းစီးဖိနပ္ေတြယူလာေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာႀကီးအထာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ခပ္၀၀ျပာတာတစ္ေယာက္ပါရထားတယ္လုိ႔ ထင္တာေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့ သူကဘာစားမလဲေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိႏၵိယအစားအစာတစ္ခုပဲ မွာလုိက္ပါတယ္။ 5 မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူအစားအစာေတြနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိထားသင့္တယ္ထင္လုိ႔ သူရဲ႕ Position ကုိေမးၾကည့္တာေပါ့။ သူက ဒီလုိျပန္ေျဖပါတယ္။ " Hotel Manager" " I'm your Manager" တဲ့ခင္ဗ်။

Saturday, May 9, 2009

တစ္ခါက ႀကံဳခဲ့ရေသာ . . .

dubai

တစ္ေခါက္ကေပါ့ဗ်ာ။ သေဘာၤက်င္းတစ္ခုရဲ႕ General Worker အလုပ္နဲ႔လာမယ့္ သူတစ္ေယာက္ကုိ ဗီဇာတင္ေပးရပါတယ္။ ႏွစ္လေလာက္အၾကာမွာ ဗီဇာက်သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အလုပ္တည္ေနရာက Fujairah ဆုိတဲ့ေနရာမွာပါ။ ဗီဇာကုိအီးေမးလ္ကေနတဆင့္ အဲဒီကာယကံရွင္ရဲ႕ အေကာင့္ထဲကုိ ပုိ႔ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဗီဇာရတဲ့ေန႔ကေန တစ္လအတြင္းလာခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီသူကလည္း ယူေအအီးကုိ ျမန္ျမန္သြားခ်င္တယ္ဆုိၿပီး ျပင္ဆင္စရာရိွတာေတြကုိ အလ်င္အျမန္ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ျပင္လုိ႔ဆင္လုိ႔ၿပီးလုိ႔ (ျငဳပ္သီးေၾကာ္၊ အမဲေၾကာ္နဲ႔ ငါးေျခာက္ေတြ ပါကင္ပိတ္ၿပီးလုိ႔) အနီးကပ္ဆံုးရက္တစ္ရက္ကုိ ဘြတ္ကင္လုပ္ဖုိ႔ Airticket ရံုးကုိသြားပါတယ္။ Ticket Agency တစ္ခုကုိသြားတာပါ။ ယူေအအီးက ပုိ႔လုိက္တဲ့ Work Permit Visa ကုိျပၿပီးေတာ့ YGN-BKK-DXB လတ္မွတ္တျခမ္းကုိ ၀ယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေအဂ်င္စီက ၀န္ထမ္းကဒီေ၀ါ့က္ပါမစ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ လတ္မွတ္ေရာင္းေပးလုိ႔မရေၾကာင္း၊ ယူေအအီးဘက္က အလုပ္ဌာနရဲ႕ တာ၀န္ရိွသူတစ္ေယာက္ေယာက္က ဒူဘုိင္းမွာရိွေနတဲ့ TG ရံုးကုိသြားၿပီး ဒီအလုပ္သမားကုိ တကယ္ေခၚတာျဖစ္ေၾကာင္း သြားေရာက္အေၾကာင္းၾကားေပးၿပီး TG ရံုးကဒီဘက္ကုိ ေရာင္းခြင့္ေပးမွသာ ေရာင္းေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔သူလည္း အဲဒီကိစၥကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္ကုိ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဗီဇာလုပ္ငန္းေတြကုိ ကုိင္တြယ္တဲ့မိတ္ေဆြက အဆင္ေျပေအာင္ဆုိၿပီး Original Visa ကုိ ရန္ကုန္ျပန္မယ့္ လူႀကံဳနဲ႔ထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလူႀကံဳရန္ကုန္ေရာက္မယ့္ေန႔မွာပဲ ကာယကံရွင္က တျခားေအဂ်င္စီတစ္ခုမွာ ညိွႏိႈင္းလတ္မွတ္၀ယ္ၿပီး ဒီကုိေရာက္လာပါတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ Visa Section က Original Visa နဲ႔ဒီဘက္မွာ ႀကိဳမယ့္သူမရိွတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံထဲေပးမ၀င္ပါဘူး။ သူလည္းကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ရန္ကုန္ကုိျပန္အေၾကာင္းၾကားၿပီး ရန္ကုန္ကေနဗီဇာကုိ DHL နဲ႔အျမန္ဆံုးျပန္ပုိ႔ခုိင္းရပါတယ္။ ရန္ကုန္ကရိွတဲ့ သူ႔မိဘေတြလည္း စိတ္ပူၿပီးခ်က္ခ်င္းပဲ DHL ကုိသြား၊ FEC 88 နဲ႔ဗီဇာကုိ ဒီပုိ႔လုိက္ပါတယ္။ (၃) ရက္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္းသြားႀကိဳၾကပါတယ္။ သူကေတာ့ Airport မွာ(၃) ရက္ေနလုိက္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ အမွတ္တမဲ့ႀကံဳရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုပါ။

Tuesday, May 5, 2009

မ်က္ရည္နဲ႔ ေရးတဲ့စာ။

Photobucket

ငါ့ရဲ႕ခ်စ္သူေလး ေပ်ာ္ေနပါေစ။
ေသာကေတြကုိ ငါႀကံဳေနရရင္လည္း နင္ေပ်ာ္ေနရင္ ငါေက်နပ္ပါတယ္။
ငါနင့္ကုိလြမ္းလုိ႔ ေၾကကြဲေနေပမယ့္ နင္ေတာ့ငါ့လုိ မေၾကကြဲေနပါေစနဲ႔။
နင့္အၿပံဳးေတြကုိပဲ ငါ့တသက္လံုး ျမင္ခ်င္တယ္။ နင္လည္းပဲ ငါ့ကုိငုိမွ မငုိေစခ်င္ခဲ့တာ။

နင့္ကုိလြမ္းလုိ႔က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြကုိ အခုငါအသာေလးခုိးသုတ္မိေပမယ့္
အၿမဲတမ္းလုိပဲ သုတ္ေပးေနက် နင့္ရဲ႕လက္ေလးကုိ ငါေတာင့္တေနမိတယ္။
ၿပီးေတာ့ နင့္ကုိရင္ခြဲထဲတည့္ၿပီး ငါ့ရဲ႕ငုိသံေတြကုိ အရင္ကလုိပဲ အဆံုးသတ္ခ်င္မိတယ္။

ခ်စ္သူေလးေရ.............။
အခုငါဘယ္လုိေနရမလဲ။
လြမ္းလုိက္တာဟာ။
နင့္ကုိအခ်စ္ဆံုးဆုိတဲ့သူကုိ အခုငါ့ကုိေျပာျပစမ္းပါ။
ငါ့ထက္ပုိၿပီး ဘယ္လုိမ်ားခ်စ္ႏုိင္မလဲလုိ႔ ငါၾကည့္ခ်င္မိတယ္။
ငါ့ထက္ပုိၿပီး နင့္အတြက္(နင့္ကုိလြမ္းလုိ႔) ဘယ္ႏွႀကိမ္ငုိခဲ့ရသလဲလုိ႔
ငါေမးၾကည့္ခ်င္မိတယ္။
ငါ့ရင္ဘတ္လုိ နင့္တစ္ေယာက္တည္းကုိပဲ ေသတဲ့အထိထားႏုိင္မလားလုိ႔ ငါသိခ်င္မိတယ္။

.........................။
နင္နဲ႔ဆံုစည္းခြင့္ရၿပီးမွ မျပည့္စံုတဲ့ငါတုိ႔ဘ၀ကုိ ငါ၀မ္းနည္းလုိက္တာ။
တကယ္လုိ႔ ငါတုိ႔သာအဖက္ဖက္က ျပည့္စံုခဲ့မယ္္ဆုိရင္ နင္နဲ႔ငါဒီလုိ ဘယ္ခြဲရပါ့မလဲ။
ေငြဆုိတဲ့အရာကလည္း အရမ္းခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူေတြကုိ (တစ္ခါတစ္ခါ) အေ၀းႀကီးမွာ ထားတတ္ၾကတယ္ေနာ္။
ငါတုိ႔ဟာ ဒီေလာကႀကီးကုိ တစ္ေယာက္ဆီလာခဲ့ၾကတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ငါေျပာခဲ့သလုိေပါ့။
ဒီကုိလာတုန္းကလဲ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ။
ျပန္သြားရရင္လည္း ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ။
ဒါေပမယ့္ မျပန္ခင္ေတာ့ နင္နဲ႔ပဲေနခ်င္တယ္။
နင့္ကုိ ခ်စ္ရင္းနဲ႔ပဲ ငါေသခ်င္တယ္။

Saturday, May 2, 2009

ေမာင့္မိန္းမကုိ ေျပာခ်င္လုိက္တာ ...

c eye

ေကာင္မေလးေရ . . .

၂ ႏွစ္စာ ျပကၡဒိန္ေတြကုန္သြားေပမယ့္

ငါ့ရင္ထဲမွာ နင့္ကုိခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ

အခုထိ လွ်ံေနတုန္းပဲ။

ခ်စ္သူဘ၀မွာကတည္းက

ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့

ငါတုိ႔ ၂ ေယာက္၊ အခုလည္း ဘယ္သူနဲ႕မွမတူေအာင္

ငါလြမ္းေနရတယ္။

ခုိင္မာတဲ့ကတိေတြနဲ႔ အခ်စ္ကုိ အစျပဳခဲ့ၿပီး

ဘ၀ကုိလည္း အဲဒီကတိေတြနဲ႔ပဲ

ငါတုိ႔ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကတယ္။

နင္ငါ့ကုိ အရမ္းခ်စ္သလုိ လူတကာ သတိျပဳမိေလာက္ေအာင္

ငါလည္း နင့္ကုိအရမ္းခ်စ္ေနပါတယ္။

အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလုိပဲ နင့္ကုိငါ အရမ္းခ်စ္ေနပါမယ္။

သစၥာကုိ တျခားလူေတြ ဘယ္လုိေျပာမွန္း ငါမသိေပမယ့္

ငါတုိ႔အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ေတြရဲ႕၊

ဘ၀ရဲ႕ အုတ္ျမစ္တစ္ခုဆုိတာကုိ တျခားလူေတြကုိ

ငါေျပာျပခ်င္တယ္။

နင့္အေပၚ ငါအသက္ရွင္ေနသေရြ႕ သစၥာရိွရင္း ငါ့ကုိယ္ငါ

ဂုဏ္ယူေနမယ္။

နင့္ရဲ႕အေ၀းမွာ အခုငါရိွေနေပမယ့္

နင့္ကုိအခ်ိန္တုိင္း သတိရေနတယ္။

ငါ့အနားမွာ အၿမဲတမ္းမခြာပဲ နင္ရိွေနတာကုိ အခုလည္း

ငါလုိခ်င္ေနမိတယ္။

တဘ၀လံုးလည္း အဲဒီအတုိင္း ျဖစ္ေနပါေစလုိ႔ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔အတူ

ငါဆုေတာင္းေနမိတယ္။

ေကာင္မေလးေရ။

နင္ေရာအခု ငါ့ကုိလြမ္းေနမွာလား။

ငါကေတာ့ ငါ့တုိ႔ရဲ႕မွတ္မွတ္ရရဒီေန႔ေလးမွာ နင့္ကုိအရမ္းသတိရေနမိတယ္။

ငါငုိေနတုန္းပဲ ေကာင္မေလးေရ။ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ငုိေနမိမယ္မွန္းလည္း ငါမေျပာျပတတ္ဘူး။

နင့္အနားက မခြာခ်င္ေပမယ့္၊ နင့္ကုိထားၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္မွမသြားဘူးလုိ႔ ငါကတိေပးခဲ့ေပမယ့္...............။

ငါ့ကုိခြင့္လႊတ္ပါဟာ။

ငါတုိ႔ဘ၀အတြက္ပဲ ငါနင့္ကုိထားခဲ့ရတာပါ။ အနာဂတ္ငါတုိ႔ဘ၀ျပည့္စံုဖုိ႔ ခဏေတာ့ငါ ရင္အကြဲခံလုိက္ဦးမယ္။

ငါတုိ႔ ဆုေတာင္းေတြျပည့္မယ္လုိ႔ ငါယံုၾကည္တယ္။

ငါ့အေပၚအၿမဲတမ္း အနစ္နာခံၿပီး ခ်စ္ခဲ့တဲ့နင့္အတြက္

ငါဘ၀နာၿပီး ႀကိဳးစားလုိက္ဦးမယ္။

ေနာင္ရိွလာမယ့္ ငါတုိ႔ရင္ေသြးေတြ ငါတုိ႔လုိ အားမငယ္ရေအာင္ ငါေရွ႕ကုိ တည့္တည့္မတ္မတ္

ေလွ်ာက္လုိက္ဦးမယ္။

အဲဒီလမ္းမွာ နင့္လက္ကေလးကုိပါ တြဲထားႏုိင္ေအာင္ အခုငါေျပးသြားမွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ...

ေကာင္မေလးေရ.......................။

Friday, May 1, 2009

က်န္ေနခဲ့တဲ့ ေမာင့္ဇနီးေလး အတြက္...

love

ညေနခင္းေလးတစ္ခု… လွပတဲ့ ဆည္းဆာေနေရာင္က ေလာကတစ္ခြင္ကို ျဖန္႔ၾကက္ထားတယ္။ ရွည္လွ်ားတဲ့ လမ္းမထက္က စက္ဘီးေလး တစ္စီးေပၚမွာ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို တင္နင္းထားတယ္။

“ငါ့ကုိ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ! “

ေကာင္ေလးခါးကို ေပြ႔ဖက္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးေက်ာကို မွီျပီး ခပ္တိုးတိုးေလး ေမးတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕အေျဖက ေကာင္မေလး စိတ္ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အမွတ္ျပည့္အေျဖ မဟုတ္မွန္း ေကာင္မေလးသိေနခဲ့တယ္။

“ခ်စ္စရာ စကားေလးေတြနဲ႔ ေျဖဖို႔ အခြင့္အေရးေပးမယ္” ေကာင္မေလးက ခဲြ်ႏဲြ႔ျပီးေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက စိတ္ပါလက္ပါ စဥ္းစားလိုက္တယ္။

မီးနီေနတုန္း ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို လက္”တစ္”ေခ်ာင္းေထာင္ျပျပီး အေျဖေပးလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဝမ္းသာအားရ “တစ္သက္လံုး! ” လို႔ ေျပာတယ္။

ေကာင္ေလးရီလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အေျပာမွန္သြားလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္မေလးဆီက အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္သြားလို႔ျဖစ္တယ္။ မီးစိမ္းေတာ့ ေကာင္ေလးက စက္ဘီးကိုဆက္နင္းျပီး ေကာင္မေလးကို တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္။

“နင့္ကိုငါ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးက လူတိုင္းေျဖတတ္တဲ့အတြက္ မစစ္မွန္သလိုပဲ… ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါအုန္း”

ေကာင္ေလးစကားကို ေကာင္မေလးက ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံရင္း “ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ရက္လား?”

“ဟား..ဟား ငါတို႔ခ်စ္တာေတာင္ ႏွစ္လေက်ာ္ေနျပီ။ တစ္ရက္၊ တစ္ပတ္၊ တစ္လဆိုတဲ့ အေျဖမ်ဳိးက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ”

ေကာင္ေလးအေျပာမွာ ေကာင္မေလးေရာေယာင္ ရီရင္း ” တခဏေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္” လို႔ အသံက်ယ္ၾကီးနဲ႔ ေမးတယ္။

ေကာင္မေလးအေျပာေၾကာင့္ စက္ဘီးလဲမတတ္ ေကာင္ေလးေအာ္ရီမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒီလို ရြတ္ေနာက္ေနာက္အေျပာနဲ႔ ၾကည္လင္တဲ့ ရယ္သံေတြကို ေကာင္ေလး အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ကို ေကာင္ေလးတင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။

“ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္လား?” ေကာင္ေလး ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္။

“ဒီလိုဆိုရင္ ႏွစ္တစ္ရာကြာ… ငါ့ကို ႏွစ္တစ္ရာခ်စ္ရင္ ရျပီ” ေကာင္မေလးက စိတ္မရွည္ဘဲ ေျပာေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရိပ္ေတြ သမ္းေနခဲ့တယ္။

“ႏွစ္တစ္ရာ! မတိုလြန္းဘူးလားကြာ.. ႏွစ္တစ္ရာနဲ႔ ငါနင့္ကို ခ်စ္လို႔ မဝႏိုင္ဘူး” ေကာင္ေလးရဲ႕ စကားလက္နက္က ေကာင္မေလးရဲ႕ႏွလံုးသားထဲ စူးစူးနစ္နစ္ ထိုးစိုက္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ တိုးညႇင္းညႇင္းရီသံက ေကာင္ေလးကို မီးနီျဖတ္ေမာင္းရဲတဲ့ အင္အားေတြ ေပးခဲ့တယ္။

“အေျဖကို သိခ်င္ျပီလား?” ေကာင္ေလး ေျဖခ်င္ေနျပီ။

“ငါ့ကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ?” ေကာင္မေလးလည္း အေျဖကို ၾကားခ်င္ေနျပီ။

ေကာင္ေလးက လက္တစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပရင္း “နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္”

ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလး ေငးငိုင္သြားခဲ့ရတယ္။

နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္!

အဲဒီတစ္ေန႔က ဘယ္ေလာက္ၾကာႏိုင္မလဲ? တိုႏိုင္သလို ၊ ရွည္ႏိုင္တယ္။ ထာဝရ၊ တခဏလဲ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တိက်တဲ့ အေျဖျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

(ေမာင္တုိ႔ရဲ႕ မဂၤလာသက္တမ္း ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ေမာင္ အရမ္းသတိရေနတယ္။)

(ေမာင္ Breezes ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)