Wednesday, March 18, 2009

U.A.E ကုိမသြားခင္ သိသင့္လုိ႔

Photobucket



ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ ယူေအအီးသံရံုးမရိွတဲ့ ႏုိင္ငံေတြအတြက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ယူေအအီးဗီဇာကုိ အြန္လုိင္းကေနလက္ခံရယူရပါတယ္။ အရြယ္အစားကေတာ့ A4 ဆုိဒ္အရြယ္ပါ။ ဗီဇာေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ယူေအအီးလူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးရဲ႕ တံဆိပ္တံုးပါ၀င္ပါမယ္။ Visit Visa ဆုိရင္ေလွ်ာက္ထားသူအတြက္ ယူေအအီးႏုိင္ငံက Sponsor Company ရဲ႕လိပ္စာပါရသလုိ Employment Visa ဆုိရင္ အလုပ္လုပ္ရမယ့္ Company နဲ႔ လုပ္ရမယ့္ၿမိဳ႕ရဲ႕လိပ္စာေတြ ပါ၀င္မွာျဖစ္ပါတယ္။

အခုေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ Visit Visa သမားေတြအတြက္ Online ကရရိွလာတဲ့ဗီဇာစာရြက္ကုိယူၿပီး ဒီကေနထြက္၊ ယူေအအီးေလဆိပ္ေရာက္ရင္ ပတ္စ္ပုိ႕တ္စာအုပ္မွာတံုးထုၿပီး ႏုိင္ငံထဲတန္း၀င္ရံုပါပဲ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ယူေအအီးက Visa Section မွာ Original Visa နဲ႔လဲရပါတယ္။ Employment Visa သမားေတြအတြက္ကေတာ့ ခုနကေျပာသလုိ ယူေအအီးေလဆိပ္မွာ Original Visa နဲ႔လဲၿပီး အလုပ္ထဲ၀င္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ပတ္စ္ပုိ႔တ္စာအုပ္မွာ Sticker Visa ကုိကပ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္အဓိကေျပာခ်င္တာက ဗီဇာမွာပါရတဲ့ ေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕နာမည္ပါ။ အြန္လုိင္းဗီဇာမွာ

ေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕ နာမည္နဲ႔အတူ ဖခင္ရဲ႕နာမည္ကုိပါထည့္ရပါတယ္။ အာရဗ္ေတြရဲ႕ ထံုးစံကနာမည္မွည့္ရင္ နာမည္ရဲ႕ေနာက္မွာ အေဖနာမည္ကုိတြဲထည့္ရၿပီး ရံုးဆုိင္ရာ၊ ေက်ာင္းဆုိင္ရာကိစၥေတြမွာ နာမည္နဲ႔အတူ ဖခင္နာမည္ကုိပါ တြဲေခၚပါတယ္။ အဲဒါကျပသနာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအေနနဲ႔က အနည္းအက်ဥ္းေလာက္ပဲ နာမည္မွာဖခင္နာမည္ တစ္လံုးစ၊ ႏွစ္လံုးစ ပါတတ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္သက္ရာနာမည္ေတြကုိသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မွည့္တတ္ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကေနဗီဇာတင္ခုိင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕ နာမည္ေတြထဲက ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးကုိ အေဖနာမည္အျဖစ္ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ (ဥပမာ- ေက်ာ္သက္ႏုိင္ဆုိရင္ အေဖနာမည္က Naing ေပါ့ဗ်ာ)။ အဲဒါက တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ ျပသနာမရိွေပမယ့္ နာမည္ႏွစ္လံုးထဲသာရိွတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ကေတာ့ ျပသနာပါ။ (ဥပမာ- မသဇင္ ဆုိပါေတာ့)။ အေဖနာမည္ Zin ဆုိတာကုိ ထားပါေတာ့။ ေလွ်ာက္ထားသူနာမည္က Ma Tha ေပါ့။ ယူေအအီးေလဆိပ္ေရာက္လုိ႔ လ၀က ကသူ႕ကုိ Ma Tha လုိ႔ေခၚခဲ့ရင္ ထူးႏုိင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနရင္ ရႈပ္ကုန္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါကတစ္ပုိင္းေပါ့။ ေနာက္တစ္ပုိင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံ လ၀က နဲ႔ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ၀တ္ရည္ ဆုိတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ယူေအအီးသြားဖုိ႔ ဗီဇာကုိင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံေလဆိပ္ လ၀က မွာ အစစ္ခံေနခ်ိန္ပါ။ သူ႔နာမည္က ခုနကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ရႈပ္ႏုိင္တဲ့နာမည္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူ႕အေဖနာမည္က ဦးစုိးႏုိင္ပါ။ ဗီဇာတင္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အဆင္ေျပေအာင္ အေဖနာမည္ ဦးစုိးႏုိင္ကုိ သူ႕နာမည္၀တ္ရည္ေနာက္မွာ ထည့္လုိက္မိပါတယ္။ (၀တ္ရည္စုိးႏုိင္ ေပါ့ဗ်ာ)။ ဒါကယူေအအီးဘက္မွာ အဆင္ေျပဖုိ႔ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ သူ႕အတြက္ျပသနာသြားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း အစကတည္းက အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီး ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ အဆင္ေျပေအာင္ေျပာႏုိင္ဖုိ႔ ယူေအအီးအေၾကာင္းကုိ ရွင္းျပဖုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။

အဲဒီေန႔က သူကလည္း ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ လ၀ကကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပပါတယ္။ ဟုိဘက္ႏုိင္ငံရဲ႕ ထံုးစံအရ ဖခင္နာမည္ဦးစုိးႏုိင္ကုိ နာမည္ေနာက္မွာ ထည့္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိနာမည္ရဲ႕ေဘးမွာလဲ ဖခင္နာမည္ေနရာမွာ ဦးစုိးႏုိင္ပါရိွေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိၾကတဲ့အတုိင္း ရန္ကုန္ေလဆိပ္လ၀က က ပတ္စ္ပုိ႔တ္နာမည္ဟာ ၀တ္ရည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗီဇာနာမည္ဟာ ၀တ္ရည္စုိးႏုိင္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ ဗီဇာဟာမမွန္ကန္ေၾကာင္း၊ ထြက္ခြင့္မေပးႏုိင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာပါတယ္။

ဘယ္လုိေတာင္းပန္ပန္ မရပဲနဲ႔ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးသတိရတာနဲ႔ အိတ္ထဲက လမ္းခရီးမွာသံုးဖုိ႔ထည့္ထားတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ၅၀ တန္တစ္ရြက္ကုိ ထုတ္ေပးလုိက္မွ ခုနကမမွန္ကန္တဲ့ ဗီဇာက မွန္သြားပါေတာ့တယ္။ ထြက္ခြာခြင့္လဲ ရရိွသြားပါတယ္။ ယူေအအီးကုိလာဖုိ႔ ျပင္ေနသူေတြအတြက္ သတိထားဖုိ႔၊ ၅၀တန္ေလးတစ္ရြက္ မထုတ္ရဖုိ႔ (အခုဆုိ ၅၀ နဲ႔ ရပါ့မလား)၊ ႀကိဳတင္သတိထားျပင္ဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ သတင္းေပးလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

Saturday, March 14, 2009

QATAR ေလယာဥ္-ေအးဂ်င့္ပံုျပင္

qatar a/l

အလုပ္ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ Kingdom of Saudi Arabia(K.S.A) ႏုိင္ငံကုိ သြားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ (K.S.A) သံရံုးမရိွေသးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (K.S.A) ဗီဇာကုိ Thai ႏုိင္ငံ Bangkok ၿမိဳ႕မွာသြားယူရပါတယ္။ ခရီးစဥ္အစအဆံုးကုိ ရန္ကုန္မွာရိွတဲ့ ေအးဂ်င့္တစ္ခုကုိ အပ္လုိက္တာပါ။ ေအးဂ်င့္ရဲ႕ ပုိင္ရွင္နဲ႔ကလည္း နဂုိကတည္းက ခင္မင္မႈရိွေနတာကတစ္ေၾကာင္း၊ သူကလဲ (K.S.A) ကုိသြားဖုိ႔ကိစၥရိွေနတယ္ဆုိေတာ့ အေဖာ္လဲရတယ္ဆုိၿပီး အပ္ျဖစ္သြားတာပါ။

သူကပဲ Thailand Visa ကိစၥ၊ (K.S.A) ဗီဇာကုိစၥ၊ ရန္ကုန္- ထုိင္း -(K.S.A) အသြားအျပန္ေလယာဥ္လတ္မွတ္ကိစၥ အားလံုးကုိ တာ၀န္ယူထားပါတယ္။ (စားစရိတ္၊ ေနထုိ္င္စရိတ္မပါ။) ရန္ကုန္ကေန ထုိင္းကုိကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Thai Air Asia စီးသြားပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚမွာစားဖုိ႔ ဒံေပါက္ထုတ္ေလးေတြကုိ ကုိယ္စီကုိယ္စီ ၀ယ္သြားပါတယ္။(အားလံုးသိၾကသလုိ Thai Air Asia က ဘတ္ဂ်က္လုိင္းဆုိေတာ့ ေရသန္႔ဘူးေလးေတာင္ မရပါဘူးခင္ဗ်) ထုိင္းႏုိ္င္ငံဘန္ေကာက္ကုိ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ၿပီး ဘန္ကာပီ က ရီးဂ်င့္ဟုိတယ္မွာ တည္းၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာေနရင္းနဲ႔ (K.S.A) ဗီဇာကို သြားတင္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကုိလည္ပတ္ရင္း ဗီဇာကုိ ေစာင့္ရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ (၈) ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ...(K.S.A) ဗီဇာကုိ ရရိွပါတယ္။ဗီဇာရတာနဲ႔ အဲဒီေန႔မွာပဲ (K.S.A) သြားဖုိ႔ အစစအရာရာ ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္။ ၾကာၾကာေနရင္ ပါလာတဲ့ေငြစေလးေတြအတြက္ စိတ္မခ်ရသလုိ၊ ရန္ကုန္ကယူလာတဲ့ စားစရာရိကၡာေလးေတြကလည္း (K.S.A) မေရာက္ခင္ ကုန္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကပဲေန႔ခ်င္း (K.S.A) သြားဖုိ႔ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ ကုိသြား၀ယ္ပါတယ္။ (သူဆုိတာ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါ ေအးဂ်င့္ပုိင္ရွင္ပါ။) Qatar Airline ပါ။ သူ႔ကုိပဲကၽြန္ေတာ္က ခရီးစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အားလံုးအပ္ထားတာဆုိေတာ့ ေလယာဥ္လတ္မွတ္အပါအ၀င္၊ ပတ္စ္ပုိ႔တ္စာအုပ္ကုိပါ ေပးထားပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဘန္ေကာက္ကစထြက္တယ္ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ Qatar Airline က (K.S.A) ကုိသြားဖုိ႔ခရီးစဥ္မွာ ဘန္ေကာက္ကေနထြက္ၿပီး Qatar ႏုိင္ငံ Doha ၿမိဳ႕ကို Transit အတြက္ဆင္းပါတယ္။ Qatar Airport လည္းေရာက္ေရာ ျပသနာကစပါေတာ့တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာင္းစီးရမယ့္ ေလယာဥ္ (Qatar ကေန (K.S.A) ကုိသြားမယ့္ေလယာဥ္) ကေနာက္ေန႔ 3:00 pm မွထြက္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကာတာကုိေရာက္တာ လက္ရိွည 7:00 pm ပါ။ ထံုးစံကေတာ့ Airline ကဟုိတယ္ေပးရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အဲယားလုိင္းကုိ သြားေျပာေတာ့ တာ၀န္ရိွသူ၀န္ထမ္းက ဟုိတယ္ေဘာက္ခ်ာပါမွသာ ဟုိတယ္ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ သူတုိ႔အမွားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လတ္မွတ္သြား၀ယ္သူရဲ႕ အျပစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ေအးဂ်င့္ပုိင္ရွင္ႀကီးကုိေျပာေတာ့ သူကမဆီမဆုိင္ ဘန္ေကာက္က အဲယားတစ္ကတ္ရံုးကုိ အျပစ္ဖုိ႔ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီည 7:00pm ကေန ေနာက္ေန႔ 3:00pm အထိ Qatar Airpot က Tea Lounge မွာထုိင္ရင္း အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ (K.S.A) ကုိသြားမဲ့ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္ကုိ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ တညလံုးစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ထုိင္ေစာင့္လုိ္က္ရတာဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေစာေစာစီးစီးတည္းကပဲ ခ်က္အင္၀င္ၿပီး ေလယာဥ္ထဲကုိ ၀င္ထုိင္ေနလုိက္တာေပါ့ဗ်ာ။ သူကေတာ့ ေလယာဥ္ထြက္ခါနီးမွာ ေအးေအးေဆးေဆးေရာက္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္သိပ္မၾကည္တာကုိလဲ သိလုိ႔ေနမွာေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ေလယာဥ္လည္းစထြက္ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမန္ျမန္ေရာက္ဖုိ႔ကုိ ဆုေတာင္းရင္း ေလယာဥ္ေပၚက တီဗြီအစီအစဥ္ေလးကုိႀကည့္ၿပီး ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္ ျပသနာေနာက္တစ္ခုကုိ မသိပဲနဲ႔ လုိက္ပါလာပါတယ္။ ဘာလဲဆုိေတာ့ ေလယာဥ္မယ္က ခရီးသည္ေတြအားလံုးရဲ႕ ခါးပတ္ေတြကုိ လုိက္စစ္ပါတယ္။ ခါးပတ္ပတ္ခုိင္းတာပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေလယာဥ္ေမာင္းက " ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေလယာဥ္ပ်ံဟာ ဘာရိန္းႏုိင္ငံေလဆိပ္ကုိ ဆင္းသက္ပါေတာ့မယ္လုိ႔ ေၾကျငာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒါကုိၾကားၾကားခ်င္း ေခါင္းနဲနဲႀကီးသြားသလုိ ခံစားရပါတယ္။ သူ႕ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူကလဲမသိသလုိပံုစံနဲ႔ ေခါင္းလုိက္ႀကီးျပပါတယ္။ သူ႕ကုိအျပစ္ေျပာလည္း မထူးေတာ့တာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေလယာဥ္လတ္မွတ္ေတြကုိ ထုတ္ၾကည့္ေတာ့ ခရီးစဥ္ထဲမွာ ဘာရိန္းထရန္စစ္ပါေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လတ္မွတ္ေပၚက အဲဒီစာတမ္းေလးကုိ လက္ညိွဳးနဲ႔သူျမင္ေအာင္ ေထာက္ျပပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ငနဲသားက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သူလတ္မွတ္ကုိ မၾကည့္မိေၾကာင္း၊ လတ္မွတ္ရံုးမွာ သြားခ်န္တဲ့ေန႔နဲ႔၊ ၿမိဳ႕ကုိသာေျပာျပခဲ့ေၾကာင္း၊ သူတုိ႔ခရီးအစီအစဥ္ ဘယ္လုိဆြဲေပးလဲဆုိတာကုိ မၾကည့္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ (အဲဒါေအးဂ်င့္ရဲ႕ ပုိ္င္ရွင္ျဖစ္ေနလုိ႔သာေပါ့)

ဘာမွမထူးေတာ့တာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလယာဥ္ထုိင္ခံုေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလုိက္ပါလာရပါတယ္။ (ခုန္ခ်ဖုိ႔လဲ မရဲဘူး) ဘာရိန္းေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိပဲ ထရန္စစ္ခရီးသည္ေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ထုိင္စရာထုိင္ခံု အလြတ္တစ္ခုမွ မရိွေတာ့ အဆင့္အတန္းရိွရိွ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထုိင္ခ်လုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ က်န္ေနေသးတဲ့ ရိကၡာေလးေတြကုိ ထုတ္စားေနမိပါတယ္ (စိတ္ညစ္ရင္ ဗုိက္ျဖည့္ရပါတယ္။) ခဏေနေတာ့ သူက (သိပ္မၾကာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္တစ္နာရီဆုိရင္ ျပန္ထြက္ရေတာ့မွာပါ) ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႏွစ္သိမ့္ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ေလယာဥ္ျပန္ထြက္ဖုိ႔ အခ်ိန္လဲနီးလာေရာ ကၽြန္ေတာ္ Qatar Check In Counter ရိွရာကိုထြက္လာၾကပါတယ္။ ေကာင္တာေရွ႕လဲေရာက္ေရာ ေကာင္တာက မဖြင့္ေသးဘူးခင္ဗ်။ လတ္မွတ္ထဲမွာပါတဲ့ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္က နာရီ၀က္ပဲလုိေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ကာတာ ေလယာဥ္ရံုးခန္းရိွရာကုိ သြားရေတာ့တာေပါ့။ ရံုးခန္းထဲက တာ၀န္ရွိသူကုိလည္း ေမးၾကည့္ေရာ ခရီးစဥ္ဖ်က္သိမ္းထားပါတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကြမ္ပလိန္းလုပ္ရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ကခပ္တည္တည္ပါပဲ။ ေနာက္ေန႔ေလယာဥ္က်မွ လုိက္သြားပါလုိ႔ေျပာပါတယ္။ ဒီေန႔ခရီးစဥ္မရိွေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ရံုးခန္းေတာင္ပိတ္ဖုိ႔ ျပင္ေနပါတယ္။ ဟုိငနဲကေတာ့ ေခါင္းကေလးငံု႔ ဇက္ကေလးပုေနပါတယ္ (အဲဒီဇက္မပုထားရင္ ကၽြန္ေတာ္တက္နင္းမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္)။

ေနာက္ဆံုးကၽြန္ေတာ္လဲ ေလဆိပ္မွာရိွေနတဲ့ BAHRAIN AIRLINE ရံုးခန္းကုိသြားၿပီး ကာတာလုိင္းရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိ ေျပာျပအကူအညီေတာင္းပါတယ္။ BAHRAIN (GULF) AIRLINE ရဲ႕တာ၀န္ရိွသူေတြက ပထမေတာ့သူတုိ႔နဲ႔ မဆုိင္ေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဒုကၡကုိ ေျပာျပၿပီး အတင္းအၾကပ္အကူအညီေတာင္းေတာ့ ခဏၾကာရင္ေတာ့ K.S.A ကုိထြက္မယ့္ GULF ေလယာဥ္ရိွေၾကာင္း၊ အဲဒီေလယာဥ္နဲ႔ လုိ္က္သြားႏုိင္ဖုိ႔ ကူညီႏုိင္ေၾကာင္း၊ ကာတာေလယာဥ္လတ္မွတ္ကုိ သူတုိ႔ယူထားၿပီး ေနာက္ေန႔မွ သူတုိ႔ကာတာအဲယားေ၀းစ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာသြားပါတယ္။ သူ႕တုိ႔ကုိေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး GULF AIRWAYS CHECK IN COUNTER ကုိ တန္းေျပးပါေတာ့တယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အသြားခရီးမွာ ႀကံဳရတဲ့ Airline နဲ႔ Agent ရဲ႕ လက္ေဆာင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Thursday, March 12, 2009

HOTEL LIFE ႏွင့္ U.A.E

Fantasy Myspace Comments

ဟုိတယ္အလုပ္အကုိင္ေတြ ေခတ္စားေနတဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာလူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟုိတယ္သင္တန္းေတြဘက္ကုိ အာရံုစုိက္လာၾကပါတယ္။ ဟုိတယ္သင္တန္းေတြကလည္း ၀န္ေဆာင္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဖိတ္ေခၚလာတယ္။ ေလွ်ာ့ေစ်းေတြ အၿပိဳင္အဆုိင္ခ်ၿပီး သူတုိ႔သင္တန္းကုိသာတက္ဖုိ႔ ေၾကာ္ျငာလာၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားဟုိတယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳသင္တန္းေတြကလည္း သူထက္ငါအၿပိဳင္အဆုိင္ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ယူေအအီးမွာေတာ့ ေရာက္လာၾကတဲ့သူတုိင္းလုိလုိ (ဟုိတယ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး) ဟုိတယ္သင္တန္းတစ္ခုမဟုတ္၊ တစ္ခုကဆင္းလာၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။

တစ္ခ်ိဳ႕ကရန္ကုန္မွာ အင္တာဗ်ဴးေအာင္ၿပီး ေရာက္လာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္းနဲ႔ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ဒီေရာက္လုိ႔လုပ္ငန္းခြင္၀င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စၿပီးအခက္အခဲေတြ႔ေတာ့တာပါပဲ။ တကယ္တမ္းလုပ္ငန္းခြင္မွာ လက္ေတြ႔လုပ္ခုိ္င္းေတာ့ အစိမ္းသက္သက္သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ သင္တန္းမွာက မ်ားေသာအားျဖင့္ စာေတြ႔ပဲသင္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ON JOB TRAINING ဆင္းဖုိ႔လႊတ္တဲ့ဟုိတယ္မွာကလည္း ေတာက္တုိမယ္ရေလာက္ကုိပဲ လုပ္ခုိင္းတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ (F&B PRODUCT သမားဆုိရင္ ၾကက္သြန္ပဲလွီးခုိင္းတယ္တဲ့ ခင္ဗ်) သင္တန္းနံမည္ကုိေမးၾကည့္ေတာ့...
ရန္ကုန္က နံမည္အႀကီးဆံုးသင္တန္းတစ္ခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက မ်ားေသာအားျဖင့္ နံမည္ႀကီးဟုိတယ္သင္တန္းရဲ႕ CERTIFICATE ကုိပဲ မက္ေမာၾကပါတယ္။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူေတာ့ Certificate ကအေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Certificate ေကာင္းေကာင္းရိွေနၿပီး ရိွသင့္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရိွဘူးဆုိရင္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရိွသင့္တဲ့အရည္အခ်င္းကုိ အျပည့္အ၀ပုိင္ဆုိင္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာ မိမိဘ၀တုိးတက္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ပဲ လုိပါတယ္။ နံမည္ႀကီး Certificate ေတြမကုိင္ထားပဲ ဒီမွာေကာင္းမြန္တဲ့အလုပ္ရရိွသြားသူေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္မွာရိွေနတဲ့ အရည္အခ်င္းကုိေတာ့ ယံုၾကည္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ရွာေနဆဲ ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးတဲ့ စကားကုိ အမွတ္ရမိပါတယ္။ (ခင္ဗ်ား ဘယ္အလုပ္ကုိ တကယ္ကၽြမ္းက်င္လဲ။ Software Engineering လား။ Network Engineering လား။ Programming လား။ Heardware လား။ တကယ္ကၽြမ္းက်င္တယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားကုိယ္ခင္ဗ်ားယံုၾကည္ရင္ ၀င္အင္တာဗ်ဴး၊ ခင္ဗ်ားအလုပ္မရရင္ ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိ တင္ေကၽြးထားမယ္) တဲ့။

Thursday, March 5, 2009

United Arab Emirate ကုိသြားမယ္ဆုိရင္

Photobucket



ယူေအအီးမွာျဖစ္သြားတဲ့ လူသတ္မႈတစ္ခုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ဒီမွာရိွေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဒီသတင္းကုိၾကားတဲ့သူတုိင္း အေျဖမွန္ေပၚလာဖုိ႔ ဆုေတာင္းေနၾကပါတယ္။ နားစြင့္ေနမိၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္မယ့္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ပုိလာၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဒီယူေအအီးကုိ Visit Visa နဲ႔လာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပါ။ ကုိယ့္ႏုိ္င္ငံမွာလည္း လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ တုိးတက္မႈမရိွေတာ့ သူမ်ားႏုိင္ငံကုိပဲ အားကုိးၿပီးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကတာပါ။ ဒီကုိေရာက္ၿပီး အလုပ္အကုိင္ေတြကုိ စံုစမ္းတယ္။ ကုိယ္နဲ႔အပ္စပ္မဲ့ ကုိယ့္ပညာနဲ႔ ကုိက္ညီမႈရိွတဲ့ အလုပ္ေတြကုိ ရွာေဖြၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ရက္ (30) မျပည့္ခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္စီကုိယ္စီ အလုပ္ရခဲ့ၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈအလုိ္က္ အျမင့္မားဆံုးလစာကုိ ရရိွၾကပါတယ္။ အလုပ္ကုိလည္း အခ်ိန္အကန္႔အသတ္နဲ႔ပဲ လုပ္ကုိင္ၾကရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီႏုိင္ငံကုိမေရာက္ခင္တုန္းက ႏုိင္ငံ (6) ႏုိင္ငံေလာက္ကုိ တျခားအလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားလာဖူးပါတယ္။ ေရာက္တဲ့ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြကုိ ရွာေဖြၿပီး မိတ္ဖြဲ႕ပါတယ္။ အလုပ္အကုိင္ေတြကုိ ေလ့လာပါတယ္။ ေမးျမန္းစံုစမ္းပါတယ္။ (အဓိကကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီႏုိင္ငံေတြမွာ အဆက္အသြယ္ ရယူဖုိ႔ပါ။) ဒီလုိကၽြန္ေတာ္စပ္စုတတ္လုိ႔လည္း ႏုိင္ငံစံုက အလုပ္အကုိင္အေၾကာင္းေတြကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးသိလာရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြမွာ...
ႏုိင္ငံသားခြဲျခားမႈေတြ ျပင္းထန္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားေတြကုိ ဖိႏွိပ္မႈေတြရိွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ျမန္မာသံရံုးရိွေနတာေတာင္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအလုပ္သမားေတြရိွေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ ယူေအအီး (ဒူဘုိင္း) မွာ ျမန္မာသံရံုးမရိွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကုိေတာ့ တျခားႏုိ္င္ငံေတြနဲ႔ မတူပဲ ရရိွၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဒီႏုိင္ငံမွာအလုပ္သက္တမ္း (2) ႏွစ္၊ (3) ႏွစ္စသည္ျဖင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရပါတယ္။ အဲဒီစာခ်ဳပ္သက္တမ္းမျပည့္ခင္ အလုပ္သမားကလဲ ထြက္လုိ႔မရသလုိ၊ အလုပ္ရွင္ကလည္း ထုတ္ပုိင္ခြင့္မရိွပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ အလုပ္သမားက ထြက္ခ်င္ရင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရမွာျဖစ္သလုိ၊ အလုပ္ရွင္ကလည္း ထုတ္ခ်င္ရင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမွ ထုတ္ပုိင္ခြင့္ရိွပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ အဲဒီမူေတြကုိ မလုိက္နာဘူးဆုိရင္ နစ္နာသူဘက္က တရားစြဲဆုိလုိ႔ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထဲက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆုိရင္ သူရဲ႕ပတ္စ္ပုိ႔တ္ကုိ သူ႔အလုပ္ရွင္က ေဖ်ာက္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒါကုိကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြက တာ၀န္ယူျပန္လုပ္ေပးဖုိ႔ေျပာပါတယ္္။ အဲဒါကုိ သူ႕အလုပ္ရွင္က အႏုိင္က်င့္ၿပီးမလုပ္ေပးႏုိင္ေၾကာင္း၊ တာ၀န္မယူေၾကာင္း မသိသလုိလ်စ္လ်ဴရႈပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕မိတ္ေဆြခမ်ာလည္း စာခ်ဳပ္သက္တမ္းကလဲျပည့္ ပတ္စ္ပုိ႔တ္မရိွကလဲမရိွေတာ့ ျပန္လုိ႔ကလဲမရနဲ႔ အခက္ႀကံဳရပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာသူလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ တုိက္တြန္းခ်က္နဲ႔ တရားရံုးမွာတရားသြားစြဲပါတယ္။ တရားရံုးကလဲ လိုအပ္တာေတြကုိ စုေဆာင္းၿပီး သူ႔ရဲ႕အလုပ္ရွင္ကုိ ဆင့္ေခၚပါတယ္။ ပထမေတာ့ အဲဒီလူမလာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တရားရံုးက မလာရင္သူ႕လုပ္ငန္းကို ပိတ္ပစ္မယ္လို႔ စာပုိ႔လုိက္ေတာ့မွ အဲဒီလူလာၿပီးတရားရင္ဆုိ္င္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကုိ ပတ္စ္ပုိ႔တ္စာအုပ္ျပန္လုပ္ေပးလုိက္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အႏုိင္ရရိွသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကုိယ့္ဟာကုိယ္ဆံုးျဖတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ဥပေဒရိွပါတယ္။ ကုိယ့္ႏုိ္င္ငံမွာ အလုပ္အကုိင္မေကာင္းလို႔ တျခားႏုိ္င္ငံမွာ စီးပြားလာရွာတယ္။ သူမ်ားလက္ေအာက္မွာ အလုပ္လာလုပ္တယ္။ ကုိယ့္ႏုိ္င္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးကုိဂုဏ္ရိွေအာင္
ျမွင့္တင္ပါ။ ႏိုင္ငံျခားေလာကကို အေသအခ်ာေလ့လာပါ။ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ေတြကုိ အၿမဲတမ္းသတိရေနပါ။ ဒါပါပဲ။