ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးက ပုိ႔စ္အေဟာင္းေလးကုိ ျပန္လည္ ထိန္းသိမ္းတဲ့ သေဘာနဲ႕ ျပန္တင္လုိက္တာပါ ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တန္ဖုိးထားတဲ့ အခ်စ္ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ Hotel Life ရဲ႕ ဆက္ႏြယ္မွဳေလးကုိ ေဖာ္ထုတ္ တင္ျပထားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ဆက္လက္ ဖတ္ရွဳေပးပါ......
လူသည္ ဘ၀၏ ၀န္ထမ္းျဖစ္ ပါ၏။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အခ်စ္သည္လည္း Marketting Assistant ျဖစ္ပါ၏။ မိမိႏွလံုးသားႏွင့္ ကုိက္ညီမည့္ စားသံုးသူအား ရွာေဖြရပါ၏။ စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးရပါ၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ပင္ ဘ၀၏ ပါတနာကုိ ရွာေဖြေပးရပါေလ၏။
တဖန္ အခ်စ္သည္ Chief Cook ျဖစ္ေပးရျပန္၏။ ရရိွထားေသာ ပါတနာအား ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈ မရွိေစရန္ Kitchen အတြင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရ၏။ ဟင္းလ်ာမ်ားကုိ စီမံခန္႔ခြဲရ၏။ လွီးျဖတ္ရ၏။ ခ်က္ျပဳတ္ရ၏။ ကံအားေလွ်ာ္စြာ ေစ်းသုိ႔သြားရ၏။ ဟင္းလ်ာမ်ားကုိ စီမံခန္႔ခြဲရန္အတြက္ ျဖစ္ပါ၏။
အခ်စ္သည္ Steward ျဖစ္ျပန္ေလ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ေရစုိမ်ားေသာ လက္သည္ ပဲႀကီးခြံ ထတတ္၏။ ေရ၀ဲစားတတ္၏။ အခ်စ္သည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ျခင္းအား အားေပးျခင္း မရိွ။ မိမိႏွလံုးသား ႏွင့္ ကုိက္ညီေပးသူ (စားသံုးသူ) အား ထုိသုိ႔ေသာ အျဖစ္မ်ိဳးမွ လြတ္ေျမာက္ေစ၏။ အခ်စ္သည္ တခါတရံလည္း ပန္းကန္ေဆးရေလ၏။ ထုိ႔အတြက္ ေၾကာင့္ပင္ အခ်စ္တြင္ ပဲႀကီးခြံ ထလာေလ၏။
Laundry Stuff တြင္ အခ်စ္လည္း ပါ၀င္ပါ၏။ ဘ၀၏ အညစ္အေၾကး မ်ားႏွင့္ အတူ စားသံုးသူ၏ အ၀တ္မ်ားကုိ ေရာေႏွာ ေလွ်ာ္ဖြပ္ရ၏။ ပဲႀကီးခြံ မ်ားကုိ ဆက္လက္ ေမြးျမဴရ၏။ ေရဆြဲရ၏။ အ၀တ္လွန္း ရ၏။ ထုိသုိ႔ျဖင့္ပင္ ေဖြးျဖဴေသာ အခ်စ္မ်ားကုိ ဆက္လက္ တုိးပြားေစ ေလ၏။
Housekeeping အလုပ္မ်ား ႏွင့္လည္း အခ်စ္သည္ ကၽြမ္း၀င္ ရျပန္၏။ ၾကမ္းျပင္၏ ဖုန္မ်ားအား ႏွလံုးသားတြင္ တင္ေနသည့္ အလား သုတ္ခါရ၏။ အိပ္မက္ မ်ား၏ လမ္းတစ္ခု (သုိ႔) အိပ္ယာခင္း တစ္ခုတည္းအား က်နစြာ ခင္းေပးရ၏။ ေခါင္းအံုး၊ ျခင္ေထာင္၊ ေစာင္ စီစဥ္ ေပးရ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔ အတြက္ ခရီးဆက္ၾကရေလ၏။
လူသည္ ဘ၀၏ ၀န္ထမ္းျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အခ်စ္သည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ Receptionist ျဖစ္ရေလေတာ့၏။ တုိးပြားလာမည့္ တဆင့္ခံ စားသံုးသူမ်ား အား ႀကိဳဆုိရေလ၏။ ရွာေဖြ ရရိွလာေသာ ၀င္ေငြမ်ားအား စုေဆာင္း၊ ထိန္းသိမ္း၊ ၾကပ္မတ္ ရေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အခ်စ္သည္ အခ်စ္မွ အပ လုိလားခ်က္ ကင္းေလရာ အရာ အားလံုးအား အခ်စ္လက္သုိ႔ (၀ါ) ပါတနာအရင္း ေခါက္ေခါက္ လက္သုိ႔ပင္ ေပးအပ္လုိက္ ရေလေတာ့၏။
သို႔ျဖစ္ရာ အခ်စ္ႏွင့္ Hotel Life သည္ ဆက္ႏြယ္လွ်က္ ရိွေနေတာ့ ေလသတည္း။
လူသည္ ဘ၀၏ ၀န္ထမ္းျဖစ္ ပါ၏။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အခ်စ္သည္လည္း Marketting Assistant ျဖစ္ပါ၏။ မိမိႏွလံုးသားႏွင့္ ကုိက္ညီမည့္ စားသံုးသူအား ရွာေဖြရပါ၏။ စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးရပါ၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ပင္ ဘ၀၏ ပါတနာကုိ ရွာေဖြေပးရပါေလ၏။
တဖန္ အခ်စ္သည္ Chief Cook ျဖစ္ေပးရျပန္၏။ ရရိွထားေသာ ပါတနာအား ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈ မရွိေစရန္ Kitchen အတြင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရ၏။ ဟင္းလ်ာမ်ားကုိ စီမံခန္႔ခြဲရ၏။ လွီးျဖတ္ရ၏။ ခ်က္ျပဳတ္ရ၏။ ကံအားေလွ်ာ္စြာ ေစ်းသုိ႔သြားရ၏။ ဟင္းလ်ာမ်ားကုိ စီမံခန္႔ခြဲရန္အတြက္ ျဖစ္ပါ၏။
အခ်စ္သည္ Steward ျဖစ္ျပန္ေလ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ေရစုိမ်ားေသာ လက္သည္ ပဲႀကီးခြံ ထတတ္၏။ ေရ၀ဲစားတတ္၏။ အခ်စ္သည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ျခင္းအား အားေပးျခင္း မရိွ။ မိမိႏွလံုးသား ႏွင့္ ကုိက္ညီေပးသူ (စားသံုးသူ) အား ထုိသုိ႔ေသာ အျဖစ္မ်ိဳးမွ လြတ္ေျမာက္ေစ၏။ အခ်စ္သည္ တခါတရံလည္း ပန္းကန္ေဆးရေလ၏။ ထုိ႔အတြက္ ေၾကာင့္ပင္ အခ်စ္တြင္ ပဲႀကီးခြံ ထလာေလ၏။
Laundry Stuff တြင္ အခ်စ္လည္း ပါ၀င္ပါ၏။ ဘ၀၏ အညစ္အေၾကး မ်ားႏွင့္ အတူ စားသံုးသူ၏ အ၀တ္မ်ားကုိ ေရာေႏွာ ေလွ်ာ္ဖြပ္ရ၏။ ပဲႀကီးခြံ မ်ားကုိ ဆက္လက္ ေမြးျမဴရ၏။ ေရဆြဲရ၏။ အ၀တ္လွန္း ရ၏။ ထုိသုိ႔ျဖင့္ပင္ ေဖြးျဖဴေသာ အခ်စ္မ်ားကုိ ဆက္လက္ တုိးပြားေစ ေလ၏။
Housekeeping အလုပ္မ်ား ႏွင့္လည္း အခ်စ္သည္ ကၽြမ္း၀င္ ရျပန္၏။ ၾကမ္းျပင္၏ ဖုန္မ်ားအား ႏွလံုးသားတြင္ တင္ေနသည့္ အလား သုတ္ခါရ၏။ အိပ္မက္ မ်ား၏ လမ္းတစ္ခု (သုိ႔) အိပ္ယာခင္း တစ္ခုတည္းအား က်နစြာ ခင္းေပးရ၏။ ေခါင္းအံုး၊ ျခင္ေထာင္၊ ေစာင္ စီစဥ္ ေပးရ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔ အတြက္ ခရီးဆက္ၾကရေလ၏။
လူသည္ ဘ၀၏ ၀န္ထမ္းျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အခ်စ္သည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ Receptionist ျဖစ္ရေလေတာ့၏။ တုိးပြားလာမည့္ တဆင့္ခံ စားသံုးသူမ်ား အား ႀကိဳဆုိရေလ၏။ ရွာေဖြ ရရိွလာေသာ ၀င္ေငြမ်ားအား စုေဆာင္း၊ ထိန္းသိမ္း၊ ၾကပ္မတ္ ရေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အခ်စ္သည္ အခ်စ္မွ အပ လုိလားခ်က္ ကင္းေလရာ အရာ အားလံုးအား အခ်စ္လက္သုိ႔ (၀ါ) ပါတနာအရင္း ေခါက္ေခါက္ လက္သုိ႔ပင္ ေပးအပ္လုိက္ ရေလေတာ့၏။
သို႔ျဖစ္ရာ အခ်စ္ႏွင့္ Hotel Life သည္ ဆက္ႏြယ္လွ်က္ ရိွေနေတာ့ ေလသတည္း။