Sunday, January 17, 2010

အႏုတ္ ၁ ၊ အေပါင္း ၁ +++

Photobucket

ေကာင္မေလးေရ...

ႏွစ္သစ္မွာ နင့္အနားကုိ ငါအေရာက္ျပန္လာႏုိင္ခဲ့ၿပီ။
ငါ့အလြမ္းေတြလည္း တခ်ိဳ႕တ၀က္ေလာက္
ေျပစျပဳေနၿပီ။
နင့္လက္ကေလး ကုိလည္း
ျပန္ဆုပ္ကုိင္ထားလုိက္ႏုိင္ၿပီ။
ငါ့ရင္ခြင္ကုိလည္း နင္အိပ္ဖုိ႔အတြက္ ျပန္ဖြင့္ထားႏုိင္ၿပီ။

ဒါေပမယ့္ ...
ငါ၀မ္းနည္းမိတာက ငါတုိ႔ရဲ႕ ခုိင္မာတဲ့ အမုိးႀကီးတစ္ခု
ဘယ္လုိမွ ျပန္တပ္မရႏုိင္တဲ့ အမုိးႀကီးတစ္ခု၊
ငါ့ကုိ မေစာင့္ပဲ ၿပိဳလဲသြားလုိက္ၿပီ။

ေကာင္မေလးေရ...
ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။
အၿမဲရိွေနႏုိင္တာ ဘာရိွလဲ။
တစ္ေန႔မွာ ငါတုိ႔လည္း အမုိးေတြ ျဖစ္ရဦးမွာ။
ငါတုိ႔လည္း ၿပိဳလဲရဦးမွာ။
ငါတုိ႔ ဘာေတြျပင္ဆင္ၿပီးၿပီလဲ။
ငါတုိ႔ အနာဂတ္အတြက္၊ ငါတုိ႔အရွင္ဆီမွာ
မ်က္ႏွာပန္းလွဖို႔ အတြက္...........။

အမုိးတစ္ခု မရိွေတာ့တဲ့ ငါတုိ႔ဘ၀မွာ
ေနာင္ေရာက္လာမယ့္ ငါတုိ႔ရင္ေသြးေလးက
ငါတုိ႔ဘ၀အတြက္ အကာေလးတစ္ခုေတာ့
ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
တခ်ိန္မွာ ငါတုိ႔အတြက္ အားကုိးရာ မဟုတ္ေတာင္
အားတက္စရာ အကာေလးေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္.....။

2 comments:

  1. ဟုတ္တယ္ အကုိေရ တေန႕မွာ အမိုးေတြ ျဖစ္ရဦးမယ္။

    ReplyDelete
  2. ကို ZOX ေရ အမိုးျဖစ္လာမည့္ အခိ်န္ေတြကို ေစာင့္ရင္း အကာေလးကို ေႏြးေထြးစြာ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ပါေစ

    ReplyDelete