G- Talk ျခင္း ႏွင့္ B- Blogging

ပုိ႔စ္တုိင္တယ္လ္ ကုိ ဖတ္မိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အရင္ေရးခဲ့ၾကတဲ့ တဂ္ပို႔စ္အေဟာင္း ဂ်ီေတာ့ခ္ခ်ည္း သံုးမယ့္အစား ဘေလာ့ဂ္ တင္ပါလားကုိ သတိရမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီ ပုိ႔စ္ေလးကုိလည္း တဂ္ပုိ႔စ္ေလး အျဖစ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္မံရည္ရြယ္ခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ စကားေျပာျခင္း အတတ္ပညာ နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ဖန္တီးျခင္း အတတ္ပညာ ေတြရဲ႕ ကြာဟမွဳကုိလည္း ဖလွယ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလး တစ္ခုလည္း ေပၚေပါက္လာရတဲ့ အတြက္ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးမိၿပီး တဂ္ျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ပါ ခင္ဗ်ာ။ ဂ်ီေတာ့ခ္ သံုးစြဲဖုိ႔ အတြက္္ လုိအပ္ခ်က္ဘာေတြ ရိွမလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္အခ်က္ အေနနဲ႕- ကုိယ္ပုိင္ကြန္ပ်ဴတာ မလုိပါဘူး။ ရန္ကုန္္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အင္တာနက္ ဆုိင္တုိင္းလုိလုိမွာ ဂ်ီေတာ့ခ္ အင္စေတာ လုပ္ၿပီးသားရိွပါတယ္။ ႏွစ္အခ်က္အေနနဲ႕ ဂ်ီေတာ့ခ္သံုးစြဲဖုိ႔အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အတတ္ပညာ မ်ားမ်ားစားစား မလုိပါဘူး။ ေမာက္စ္ကုိင္တတ္ၿပီး Screen က Arrow ကုိ ၾကည့္တတ္ရင္ လံုေလာက္ပါတယ္။ သံုးအခ်က္အေနနဲ႕- အေကာင့္ဖြင့္တတ္ဖုိ႔လည္း မလုိပါဘူး။ ၂၀၀ ေပးရင္ ဆုိင္ေတြက အေကာင့္ဆားဗစ္ ေပးၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဂ်ီေတာ့ခ္ကုိပဲ ကမာၻတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူႀကီး လူငယ္ လူလတ္ ေတြ အားလံုး ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႕ ခ်က္တင္လုပ္ၾကရင္း အရုိးေဆြးၾကရပါတယ္။ အင္တာနက္ ဆုိတဲ့ ကမာၻရြာႀကီးဆုိတာဟာ သူတုိ႔ အတြက္ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာပဲ အဆံုးသတ္ၾကပါတယ္။ အလြန္႔ အလြန္ ကံေကာင္းတဲ့သူေတြသာ Googling နဲ႔ နီးစပ္ၾကရပါတယ္။ တကယ္လုိအပ္လုိ႔ သံုးစြဲေနတဲ့ G-talker ေတြလည္း ရိွၾကပါတယ္။ ၀ါးလံုးတစ္လံုးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ သိမ္းက်ံဳးရုိက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သံုးတတ္ရင္ ဘယ္အရာမဆုိ အမ်ားႀကီး အက်ိဳးရိွပါတယ္။ က်ဴဖုိ႔ ျငဴဖုိ႔ ေလာက္သာ G-talk ကုိ သံုးစြဲေနၾကရင္ အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္သြားမယ္၊ ကုိယ္လည္း ဘာမွ မျဖစ္လာႏိုင္သလုိ ကုန္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီး ႏွေျမာဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ က်ဴဂရုပ္(က်ဴေနသူမ်ား အုပ္စု) ေတြလည္း မိမိတုိ႔ က်ဴေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ခါေလာက္ သတိထားၾကည့္ပါ။ ဘယ္သူကမွ မိမိတုိ႔ကုိ အထင္ႀကီးတဲ့ မ်က္စိနဲ႔ မၾကည့္သလုိ မိမိတုိ႔ သိကၡာေတြလည္း ဘယ္ႏွျပားဖုိးေလာက္ က်န္ခဲ့မယ္ဆုိတာကုိ တြက္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ (လူႀကီး၊ လူလတ္) ကုိၾကည့္ၿပီး ေနာင္တက္လာမယ့္ လူငယ္ေတြကုိလည္း အတုယူမွားေနၾကတယ္ ဆုိတာကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာၿပီး သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ လက္ရိွကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ကုိ ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္္မွာေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ အနားမွာ ၁၅ ႏွစ္ ၀န္္းက်င္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ G-talk နဲ႕ တဘက္က ေယာက္်ားသား တစ္ေယာက္ကုိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲႏြဲ႕ ေျပာေနတာကုိ ၾကားေနရပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့၊ အားအားရိွ G-talk ခ်ည္း ထုိင္ေနၾကတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရိွလာႏုိင္မလဲ။ ဘယ္လုိပညာေတြ ရလာႏုိင္မလဲ။ ေတြးဆၾကည့္ေပးၾကပါ။

ျမန္မာျပည္မွာ ဘေလာ့ဂါ ေျမာက္ျမားစြာ ရိွၾကပါတယ္။ အဲဒီ အထဲက ၉၈ ရာခုိင္ႏွဳန္းေလာက္ဟာ အက်ိဳးျပဳ ဘေလာ့ဂါေတြပါ။ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာကေန သူတုိ႔ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ကုိ ၀င္ေရာက္ လုိက္မယ္ဆုိရင္ပဲ ၾကည့္ရွဳသူအတြက္ အက်ိဳးရိွမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကုိပဲ ေပးတတ္ၾကပါတယ္။ အနည္းဆံုး တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ၀င္ေရာက္သူေတြဘက္က ရသြားႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္သိထားတဲ့ ပညာေတြ၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိ တြန္႔တုိျခင္း မရိွပဲ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးတတ္ၾကပါတယ္။ အခ်င္းအခ်င္း ရိုင္းပင္းၾကပါတယ္။ က်ဴျခင္း၊ ျငဴျခင္းကေန ေရွာင္ရွားၾကပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲ စ၀င္လာဖုိ႔ အတြက္ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖုိ႔မလုိသလုိ၊ ဘေလာ့ဂ္ေရးဖုိ႔ အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ကေနပဲ ျပန္လည္ သင္ေပးသြားပါတယ္။ အုိင္တီပညာရွင္၊ ပရုိဂရမ္မာ မဟုတ္လည္း ဘေလာ့ဂ္ေရးဖုိ႔ လြယ္ကူပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းျဖင့္ ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြင့္ဟႏုိင္ပါတယ္။ အသိပညာေတြ တုိးပြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ဘေလာ့ဂ္ဘယ္လုိ စေရးမလဲ။ Blogger.com ကေတာ့ အခုေလာေလာဆယ္မွာ ဘန္းထားပါတယ္။ ေက်ာ္ခြရတဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႕ ျငိတြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နံမည္ႀကီး Blog Platform တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Wordpress ကေတာ့ hosting လုိပါတယ္။ freehosting နဲ႕ အသံုးျပဳ ဖန္တီးလုိသူေတြ အတြက္ wordpress blog ျပဳလုပ္နည္းကုိ ဒီလင့္က္ မွာ သြားေရာက္ေဒါင္းႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ myanmarpress မွာလည္း ဖရီးဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ ၀န္ေဆာင္မွဳေပးပါတယ္္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေလး ေပးၿပီး သြားေရာက္ ေလ့လာၾကည့္ပါ။ ဖန္တီးၾကည့္ပါ။ Talking နဲ႕ Blogging ရဲ႕ ကြာျခားတဲ့ အရသာကုိ ခံစားသိရိွရပါလိမ့္မယ္။

ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ဆက္လက္ေရးေပးဖုိ႔ အတြက္ ေမာင္ဥဂၢါ၊ ကိုလင္းဦး၊ နတ္ဆုိးေလး၊ မုိးထက္အိမ္၊ မယမင္း၊ sosegado နဲ႔ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေဘာ္ဒါဘေလာ့ဂါေတြကုိ တဂ္ထားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။