အိမ္လြမ္းသူ

<![CDATA[

အိမ္လြမ္းသူ ကုိေရးေနဆဲ ကာလမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလည္း ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးဖုိ႔ လုိက္တဂ္လုိက္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကလည္း မညီးမညဴလက္ခံ ေပးၾကပါတယ္။ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေရးဖုိ႔ဆႏၵရိွေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေရးေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵကလည္း ဘာျဖစ္လုိ႔ တၿပိဳင္တည္း ေပၚလာရတာလည္း ဆုိေတာ့ လူတုိင္းလုိလုိ အိမ္ နဲ႔ ခြဲခြာခဲ့ရဖူးတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲက ထင္ေနမိလို႔ပါပဲ။ အဲဒီလုိ အိမ္နဲ႔ ခြဲခြာခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ရိွလာတဲ့ အိမ္လြမ္းစိတ္ ကေလးဟာလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မတူ ဘယ္လုိျခားနား ေနမလဲဆုိတာကုိ သိရိွခံစားႏုိင္ေစဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ တဂ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့.. ကၽြန္ေတာ္ အခု ေျပာပါေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ကေလးဘ၀ကေန၊ လူပ်ိဳဘ၀အထိ အိမ္နဲ႔မခြဲခဲ့ရဖူးပါဘူး။ ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္ အိမ္နဲ႔ခြဲခြာရတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လူပ်ိဳမသုိးတသုိး အခ်ိန္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ ပညာေရး ကိစၥနဲ႔ Middle East ကုိ ထြက္ခြာလာခဲ့ရတာပါ။ ကေလးဆန္တယ္ လုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ၊ ေရျခားေျမျခားကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေန႔မွာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးက မ်က္ရည္ေတြ ထြက္လာခဲ့ရပါတယ္။ အဲ.. အေရွ႕မွာ လူပ်ိဳမသုိး၊ တသုိး အခ်ိန္လုိ႔ ဘာလုိ႔ေျပာရတာလဲ ဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ ေပ်ာ္လို႔ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိ္န္မုိ႔လုိ႔ပါ။ (ေနာင္အခါ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလး ျဖစ္လာမယ့္ သူေပါ့) အဲလုိ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူေလးကုိေရာ၊ အိမ္ကုိေရာ ခြဲခြာခဲ့ရတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆြမ်ိဳး သိပ္ခင္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ေတာ့ home sickness နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အဓိက အားျဖင့္ မိဘေတြကုိပဲ လြမ္းတဲ့စိတ္ရိွတာပါ။ ေနာက္ကုိယ့္ ႏုိင္ငံေပါ့။ အထူးျပဳတာကေတာ့ ခ်စ္သူကုိေပါ့။ အဲလုိ ေျပာရင္ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကမယ္ထင္တယ္။ ဒီလူ မိဘကုိေတာ့ အထူးမျပဳပဲ ခ်စ္သူကုိ အထူးျပဳတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ မိဘေတြဆုိတာ သားသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ေမြးထားတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သားသမီးတုိ္င္း ကေတာ့ မိဘအေပၚ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ခ်စ္ၾကတာပဲ။ မိဘကလည္း သားသမီး အေယာက္တုိ္င္းကုိ ပံုစံတစ္မ်ိဳးစီနဲ႔ ခ်စ္ၾကတာပဲ။ အဲ.. ဒီလုိဆုိေတာ့ သားသမီးေတြထဲက တစ္ေယာက္ေလာက္ အေ၀းေရာက္ခ်ိန္မွာ အဲဒီ သားသမီးအေပၚ လြမ္းတဲ့စိတ္ ျဖစ္လာေပမယ့္ ေျဖသိမ့္စရာ တျခားသားသမီး ေတြရိွတယ္ဗ်ာ။ သူတုိ႔အေပၚ အနီးအကပ္ေနေပးမယ့္၊ သူတုိ႔ကုိ အခ်စ္ေတြေပးမယ့္ သားသမီးေတြ အနားမွာ ရိွေနေသးတယ္ဗ်ာ။ ကဲ.. ခ်စ္သူဆုိတာက။ သစၥာျပည့္၀တဲ့ ခ်စ္သူေတြမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ခ်စ္သူ အေ၀းေရာက္သြားရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ္ ခ်စ္သူဆီကေန အေ၀းကုိ သြားလုိက္ရရင္ ေျဖသိမ့္စရာ ဘယ္လုိ ခ်စ္သူရိွမလဲ။ အလြမ္းေတြကုိ ဖက္တြယ္ထားရမွာေလ။ ဒါ.. သစၥာရိွတဲ့ ခ်စ္သူေတြကုိ ေျပာတာေနာ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်စ္သူကုိ အထူးျပဳထားတာပါ။ အင္း... ဒါနဲ႔ အေ၀းကေန လြမ္းတုိင္း အလြမ္းေျပစရာ ဆုိလို႔ ဖုန္းေတြပဲ ေကာက္ေကာက္ ဆက္ရတာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက အခုလုိ အင္တာနက္ေတြ ဘာေတြမွာ သိပ္ေခတ္မစားေသးတာကုိး။ ႏုိင္ငံျခားက ကၽြန္ေတာ့္ အေပါင္းအသင္းေတြကေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို only for call ဆုိၿပီး နာမည္ေပးၾကတဲ့ အထိေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေလးနဲ႔က လူမသိ၊ သူမသိ ခ်စ္ေနရတာဆုိေတာ့ သူ႕အိမ္ကို ဖုန္းဆက္တဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လြမ္းေတာ့လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားၿပီး ၂ မိနစ္၊ ၃ မိနစ္ ေလာက္ စကားေျပာဖုိ႔ အေတာ္ေလး ဒုကၡခံခဲ့ရပါတယ္။ ပညာသင္ႏွစ္ၿပီးလုိ႔ ျပည္ေတာ္ျပန္ခါနီး အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ ေပ်ာ္မယ့္သူ ေနာက္ထပ္မရိွေတာ့ဘူးေပါ့။ အထူးျပဳေလး အနားကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္လုိက္မလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး အိမ္လြမ္းသူ ဘ၀ေလးဟာ အဲဒီမွာ အဆံုးသတ္ခဲ]]
>